Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Nieuwe jazz-website: NPS Output

De NPS heeft de website van NPS Jazz opgeheven en direct een nieuwe website in het leven geroepen: NPS Output. Vanaf september zal ook het televisieprogramma dat nu nog NPS Jazz heet de nieuwe naam gaan gebruiken. De website gaat behalve over jazz ook over wereldmuziek en aanverwante genres. Festivals als Mundial, North Sea en de Music Meeting komend weekend in Nijmegen vormen een belangrijke spil in de berichtgeving. Bezoek de nieuwe website via deze
link.

(Erno Mijland, 29.6.04) - [print] - [naar boven]



Harm Wierda volgt oranje op Hammond

Een leuk initiatief van zaal Grand Theatre in Groningen. Hammond-organist Harm Wierda zal tijdens de halve finale van het Europees Kampioenschap voetbal tussen Nederland en Portugal de beelden live voorzien van geluid. Wierda zal zich laten inspireren door het wedstrijdverloop. Of het de blues wordt of een sprankelende, uitgelaten deun hangt geheel af van het vertoonde voetbal. Na afloop van de wedstrijd spelen Electric Barbarian en Mr. and Mrs. Cameron. De muzikale en sportieve avond begint om 20.30 uur; de entree bedraagt vijf euro. Klik
hier voor meer informatie.

(Erno Mijland, 29.6.04) - [print] - [naar boven]



"Als je deze plaat keihard opzet kun je de buren ermee uit hun huis blazen, de kracht is enorm, maar niet van het botte soort." Maartje den Breejen over de Columbia-heruitgave van het album 'Believe It' van drummer Tony Williams uit 1975. Lees hier de hele recensie.

(Erno Mijland, 25.6.04) - [print] - [naar boven]



Uniek project ter gelegenheid van 25 jaar West Coast Big Band

Een big band bestaat 25 jaar en wil dit op een bijzondere manier vieren. Wat zijn de opties? Een jubileumconcert met een prominente gast? Een cd-opname? Een festival? Of misschien wel op de manier zoals de West Coast Big Band onlangs deed.

Lees
hier het hele verhaal.

(Anoniem, 23.6.04) - [print] - [naar boven]



Martijn van Iterson

Bird Award voor Martijn van Iterson

De Nederlandse gitarist/componist Martijn van Iterson mag zich dit jaar de winnaar van de Bird Award 'Artist Deserving Wider Recognition' noemen. Deze prijs, waarvan de uitreiking tijdens het North Sea Jazz Festival plaatsvindt, wordt toegekend aan een artiest van wie de jury vindt dat hij het verdient onder de aandacht van een breder publiek gebracht te worden. Volgens de jury is Martijn van Iterson een oprecht musicus met een geheel eigen, ongepolijst geluid en een persoonlijke stijl.

Het hele artikel lees je
hier.

Op 14 november 2003 was Martijn te gast bij Jazz at the Crow tijdens het Gitaar Gala in café Kraaij & Balder (Eindhoven). Hij speelde daar onder meer met collega-gitaristen Maarten van der Grinten en Ed Verhoeff. Bekijk het fotoverslag. Of klik hier om de volgende tracks te horen (naar beneden scrollen):
  • 'All The Things You Are'
  • 'The Best Things In Life Are Free'
  • 'Pannonica'
  • 'Polka Dots And Moonbeams'
  • 'Softly, As In A Morning Sunrise'
  • 'Take The Coltrane'

    Foto: Cees van de Ven

    (Anoniem, 22.6.04) - [print] - [naar boven]



    Jazz-zanger Jackie Paris overleden

    Jackie Paris is op donderdag 17 juni op 79-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van botkanker. Paris werkte als vocalist met Lionel Hampton, Charles Mingus en Charlie Parker en was een van de favoriete zangers van Ella Fitzgerald en cabaretier Lenny Bruce. Hij was de eerste zanger die Thelonious Monk's 'Round Midnight' vertolkte. Paris gaf les en bleef daarnaast tot op hoge leeftijd optreden.

    (Erno Mijland, 22.6.04) - [print] - [naar boven]



    Eric Dolphy's 'Last Date'

    'Last Date' van Eric Dolphy op dvd

    De jazzdocumentaire 'Last Date' over rietblazer Eric Dolphy uit 1991 van Hans Hylkema was internationaal een groot succes. De film genoot op festivals grote belangstelling en werd uitgebracht in de Nederlandse filmtheaters. In Amerika werd de film op vhs uitgebracht. Interakt brengt samen met het Nederlands Filmmuseum deze documentaire nu op dvd uit. Deze wordt op 29 juni 2004 – op Dolphy's 40ste sterfdag - in het Bimhuis gepresenteerd. Het programma van deze avond ziet er als volgt uit:
    20.30 uur: vertoning van de documentaire
    22.00 uur: overhandiging van het eerste exemplaar aan de maker Hans Hylkema
    22.30 uur: jamsession met Mischa Mengelberg, Han Bennink en vele anderen.

    De film combineert een biografisch portret van de musicus met een reconstructie van Dolphy’s laatste tournee. Tijdens deze tournee, een paar weken voor zijn dood (hij sterft in Berlijn negen dagen na zijn 36ste verjaardag) treedt Dolphy ook in Nederland op. Hij wordt daarbij begeleid door het trio Mischa Mengelberg, Jacques Schols en Han Bennink. Ze sluiten de tour af met een radiosessie, waarvan na zijn dood de lp 'Last Date' wordt geperst.

    In de All Music Guide schrijft Scott Yanow over deze opname: "The great Eric Dolphy (heard on alto, flute, and bass clarinet) backed by a top European rhythm section, performing exciting versions of 'Epistrophy', 'You Don’t Know What Love Is' and four of his originals. The innovative music points out what a giant loss Dolphy's premature death was; he passed away just 27 days after this memorable performance".

    Dolphy was een minzaam musicus én mens, altijd bereid tot een gesprek, intelligent in zijn reacties, verdraagzaam, eerlijk, creatief, maar wel heel gedecideerd in zijn muzikale opvatting. Ook al is hij nu al 40 jaar niet meer onder ons, zijn muziek is actueel én individueel gebleven. In zijn opnamen horen we schoonheid, kalmte, ironie, humor en veel respect voor de melodie. Dolphy klinkt menselijk. Hij vertelt een verhaal, hij spreekt door zijn instrument.

    "When music is over, it's gone in the air and you can never capture it again..." Met deze legendarische uitspraak van Eric Dolphy eindigt de film. Extra's op de dvd zijn foto's van Ton van Wageningen, werkfoto's uit de film, een Dolphy-discografie, het gedicht 'Eric Dolphy' van Remco Campert en een tv-interview met de regisseur.

    met dank aan: Interakt, Jazz Halo en All Music Guide

    (Anoniem, 18.6.04) - [print] - [naar boven]



    Little Jimmy Scott en Lalo Schifrin op North Sea Jazz

    Eddy Determeyer bestudeerde het programma van North Sea Jazz en ontdekte twee bijzondere optredens. De New Cool Collective Big Band, het meest bijdetijdse jazzorkest van Nederland, gaat op vrijdag aan de slag met de muziek van Lalo Schifrin, de meest productieve jazzcomponist van Hollywood. Little Jimmy Scott is voor het grote publiek onbekend, maar door zijn medemuzikanten werd en wordt hij op handen gedragen. Lou Reed bijvoorbeeld noemde hem 'Hamlet en MacBeth, samengebald in een song'. Scott treedt op op zondag.

    Lees op Draai om je oren de bijdragen over
    Lalo Schifrin en de New Cool Collective Big Band en Little Jimmy Scott.

    (Erno Mijland, 18.6.04) - [print] - [naar boven]



    "Het enige excuus voor de verschijning van een recente heruitgave van 'Kind of Blue', met daarbij op dvd geleverd 'The Miles Davis Story', een film die de Britse regisseur Mike Dibb enige jaren geleden maakte, is dat er een nooit op plaat verschenen take van 'Flamenco Sketches' op staat." Maartje den Breejen van Het Parool over de heruitgave van 'Kind of Blue' van Miles Davis. Lees hier de hele recensie.

    (Erno Mijland, 17.6.04) - [print] - [naar boven]



    Jeroen Pek Quartet - 'Uplands'

    Jeroen Pek Quartet – 'Uplands' **** (Munich Records)

    Een kwartet met karakter. Hier is een eenheid aan 't werk die staat als een huis en swingt als een trein.

    Pek zorgt met genuanceerd fluitspel, uitstekende improvisaties en een weldadig geluid dat de luisteraar zich geen seconde verveelt. Ook tekent hij voor negen van de tien composities op deze cd. Vaak is bij mij al snel het verzadigingspunt bereikt bij jazzfluitisten, maar daar is bij Jeroen Pek absoluut geen sprake van. Onne Witte (drums)doorkruidt het geheel al naar gelang met zijn expressief of ingetogen spel, maar altijd relevant en intens. Nestor Rob van den Broeck (piano) speelt met jeugdig elan en frisheid. Zijn interessante blokakkoorden zet hij soms verrassend stevig, percussief in. Klasse toont hij onder andere in het titelstuk van de cd '(Musing Over The) Uplands'. Wiro Mahieu is een gepassioneerd bassist met een fraaie toon, hij speelt strak, gedecideerd en met een precieze intonatie. Ook opvallend zijn de uitstekend verzorgde unisono's van het kwartet, zoals in 'Cloud Cuckoo Land'. Kortom, een compact collectief met interessante individuele elementen. De cd is met zorg en met afwisseling samengesteld en houdt daarom de luisteraar steeds betrokken.

    De opname (Basil Studios) verdient lof. Een mooi, transparant geluidsbeeld waarin de karakteristiek van elk instrument prima tot zijn recht komt. Om deze formatie in Nederland live aan het werk te horen, keek ik
    hier en zag dat ik nog even geduld moet hebben, dus leg ik dit schijfje voorlopig maar binnen handbereik.

    Labels:

    (Anoniem, 16.6.04) - [print] - [naar boven]



    Harmen Fraanje Trio

    Jazz at the Crow krijgt voorproefje van nieuwe stukken uit Harmen Fraanje's compositieopdracht.

    Helaas was de opkomst gering voor het laatste concert van het seizoen op vrijdag 11 juni met het Harmen Fraanje Trio. Toch vormde dit geen beletsel voor een uitstekend optreden. Met naast Fraanje (piano) de alom gerespecteerde Stefan Lievestro (bas) en Jasper van Hulten (drums).

    Er werden composities gespeeld van Milton Nascimento zoals 'Lilia', een stuk met een zeer bijzonder harmonisch ritme, maar de meeste stukken waren van de hand van Fraanje zelf, zoals 'Mokka', 'Paris Song' en 'Sonatala', het titelstuk van het gelijknamige uitstekende debuutalbum dat hij met zijn kwartet opnam (Challenge). Met name zijn nieuwe stukken, die hij schreef voor zijn compositieopdracht voor het komende North Sea Jazz Festival en waaraan hij momenteel de laatste hand legt, trokken de aandacht. Deze try-outs in triovorm zullen straks worden uitgevoerd door zijn kwartet en het Zapp strijkkwartet, zoals 'Alone Together' en 'Shared Love', met een thema dat zich gestaag verder ontwikkeld en met een gelaagde ritmiek. 'Song For Mete' schreef Harmen voor zijn goede vriend en door hem hooggeachte tenorsaxofonist Mete Erker. Deze compositie kwam in triobezetting niet goed tot zijn recht, mede door de onjuiste volume balans tussen piano en drums.

    Fraanje speelt vaak introspectief, waarbij hij ons uitnodigt tot legitiem voyeurisme in zijn diepere zieleroerselen. Zijn koloriet van melodie, ritme, beweging en harmonieën en zijn kenmerkende bezieling maken hem tot een van mijn favoriete Nederlandse pianisten. Met zijn fraaie toucher en dito frasering meandert hij door eigen composities of zorgvuldig gekozen werk van anderen. Door het gebruik van 'subito piano' passages kleurt hij boeiende spanningsmomenten. Lievestro, gespeend van muzikaal pathos, zorgt voor een adequate fundering. Licht en luchtig van constructie maar uiterst solide. De sympathieke, leergierige Jasper van Hulten (een leerling van Hans van Oosterhout) maakte een goede indruk door inventief en sensitief spel. Door de samenwerking met en de inspiratie van musici van het kaliber Fraanje-Lievestro zal zijn percussieve zeggingskracht ongetwijfeld verder groeien.

    De compositieopdracht zal worden uitgevoerd door het Harmen Fraanje Quartet en Zapp op het North Sea Jazz Festival op zondag 11 juli om 18.30 uur in de Mondriaanzaal.

    Klik
    hier voor een fotoverslag van dit concert.

    Foto: Cees van de Ven

    (Anoniem, 16.6.04) - [print] - [naar boven]



    Nieuwe editie JazzFlits

    Van het internettijdschrift JazzFlits is deze week nummer 10 verschenen, met onder andere:
  • Chris Joris en James Carter op Parkjazz 2004
  • Tineke Postma bezig met opvolger van 'First Avenue'
  • Reinier Voet & Pigalle44 tekenen bij Franse Djaz Records
  • Ananke wint prijs jong talent op Jazz Marathon Brussel
  • Nieuwe cd Fra Fra Sound is eerbetoon aan tenorsaxofonist Kid Dynamite
  • Verkoop Blue Note-cd Trijntje Oosterhuis op weg naar 50.000 stuks
  • Bimhuis komt in nieuwe huisvesting met zomerprogrammering."

    Klik
    hier om deze editie (PDF-formaat) te openen.

    (Erno Mijland, 15.6.04) - [print] - [naar boven]



    'Hot House' 'Hot House' 'Hot House'

    Advanced Warning – 'Hot House' (Rare BLR Records, 2004) ****
    Advanced Warning - 'It Don’t Mean A Thing' (Rare BLR Records, 2004) ***
    Advanced Warning – 'ReGroovable' (Rare BLR Records, 2003) ****


    Al decennia lang is organist Herbert Noord actief in het Nederlandse en buitenlandse jazzcircuit. In de zestiger jaren richtte hij zijn eerste kwartet op met onder meer Hans Dulfer. Onder de naam Advanced Warning heeft hij vanaf eind jaren '80 een vaste groep geformeerd, waarvan inmiddels ook diverse succesvolle cd's zijn verschenen zoals 'Hi-Fi Appartment', 'Cut The Crap' en 'Explosion Extra Ordinaire'. De kernbezetting van de groep bestaat naast leider Noord uit Rinus Groeneveld op tenorsax en drummer Pierre van der Linden. De internationaal bekende gitaristen Paul Weeden en John Marshall behoren regelmatig tot de vaste gasten van Advanced Warning.

    Inmiddels is het label Rare BLR Records opgericht waarop cd's met nieuw of nog nimmer uitgebracht werk en ook herpersingen zullen worden uitgebracht. Te verwachten zijn concertregistraties van Wim Overgaauw, Henk van Es en Herman de Wit en radio-opnamen van Paul Weeden, Fred Leeflang en Charlie Green.

    Recent zijn 3 cd's verschenen. 'Hot House' is een live-registratie van een concert dat op 18 januari 1992 plaatsvond in de befaamde gelijknamige jazzclub in Leiden. Naast het vaste drietal is de groep uitgebreid met gitarist Walther de Graaf en percussionist Jeroen de Rijk. Het repertoire is van een hoog funky, bluesy gehalte en bevat uitsluitend originals van de hand van Herbert Noord. De muziek is down to earth, rechttoe rechtaan, swingend en komt uit de tenen van de muzikanten. Het smerige en machtige, 'ouder-
    wetse' tenorgeluid van Rinus Groeneveld en zijn geavanceerde bluesy improvisaties zijn een lust voor het oor. Ook de overige musici soleren voortreffelijk.

    De cd 'It Don’t Mean A Thing' is een registratie uit een kleine propvolle kroeg tijdens het Jazzfestival in Amersfoort in 1996. De bezetting dit keer is intiem. Geen Pierre van der Linden op drums. In plaats daarvan John Marshall op gitaar. De klanten uit de kroeg hadden niet de minste interesse en aandacht voor de muziek en bleven almaar, steeds luider, doorpraten. De musici besloten puur voor zichzelf te spelen en dat is te horen. Al in het eerste nummer een formidabele, swingende solo van Herbert Noord. Op den duur gaat het achtergrondgeleuter van de kroegtijgers helaas wel wat storen (daarom 'slechts' 3 sterren). Dat is jammer, want er wordt subtiel, relaxed en swingend – vooral
    in het bluesy idioom - gemusiceerd.

    'Regroovable' is een vrij recente studio-opname. In de studio van Max Bolleman heeft Advanced Warning in de oerbezetting (Herbert, Rinus en Pierre) gekozen voor een avontuurlijker repertoire. Daardoor wordt er tamelijk vrij geïmproviseerd: instant composing en polyritmiek. Elk van de musici krijgt en neemt de ruimte om buiten de muzikale grenzen van de schema's te gaan en daarin te excelleren. Advanced Warning heeft hiermee een interessant product - buiten het orgeljazzstramien om - afgeleverd.

    (Jacques Los, 11.6.04) - [print] - [naar boven]



    Omslag 'Sonny Rollins', bron: uitgeverij Continuum

    Bij de Engels-Amerikaanse uitgeverij Continuum is een biografie verschenen van
    Sonny Rollins, geschreven door Richard Palmer. De uitgave maakt deel uit van de Bayou Jazz Lives series, waarin ook biografieën zijn verschenen van onder anderen Teddy Wilson en Artie Shaw.

    (Erno Mijland, 11.6.04) - [print] - [naar boven]



    Stomp, bron: website Stomp

    "Deze jongelui slaan een brug tussen de Afrikaanse kraal van de prehistorie en het asfalt van de hedendaagse multi-culturele metropool." Eddy Determeyer over de Engelse slagwerkgroep Stomp die komende maand door Nederland toert. Lees het hele
    artikel.

    (Erno Mijland, 10.6.04) - [print] - [naar boven]



    "Net als de big bands van Ellington klinkt Contraband licht en wendbaar en de klank-
    kleuren van de verschillende instrumenten komen prachtig tot hun recht." Het Parool over 'The Painter' van de Contraband o.l.v. Willem van Manen. Lees
    hier de hele recensie.

    Draai om je oren was bij een van de concerten van de tournee die leidde tot dit album. Klik hier voor een recensie en een fotoverslag.

    (Erno Mijland, 10.6.04) - [print] - [naar boven]



    Steve Lacy, foto: New Albion Records

    Saxofonist Steve Lacy overleden

    De Amerikaanse sopraansaxofonist Steve Lacy is op vrijdag 4 juni overleden aan de gevolgen van kanker. Lacy is 69 jaar geworden. Op Ejazznews.com is een Engelstalige necrologie te lezen. Klik
    hier. De Nederlandse saxofonist Jorrit Dijkstra, die Lacy persoonlijk kende, schreef voor Draai om je oren zijn herinneringen op aan Lacy. "Spatzuivere grote intervallen, sprongen over het hele bereik van de saxofoon, het gigantische geluid, adembeheersing en dan allemaal met grote dynamische verschillen. En toch blijft het eenvoudig en bijna kinderlijk klinken, zonder de pretentie te imponeren." Lees hier verder.

    foto: New Albion Records

    (Erno Mijland, 8.6.04) - [print] - [naar boven]



    Frank Gratkowski Quartet

    Gratkowski Quartet serveert delicaat gerecht met exquise improvisaties

    Het vergt een welhaast ascetische doelgerichtheid om bij een ondermaatse publieke opkomst toch een topconcert af te leveren. Rietblazer Frank Gratkowski weet dat zijn kwartet in staat is tot zo'n prestatie. Niet zo vreemd als je de fine fleur van de improvisatiemuziek om je heen weet verzameld. Op 19 mei werd de gedreven Duitser op het Tilburgse Paradox-podium bijgestaan door slagwerker Gerry Hemmingway, trombonist Wolter Wierbos en bassist Dieter Manderscheid. Voorwaar een internationaal gezelschap dus, dat perfect weet te laveren tussen rustig gonzende passages en heftige klankerupties.

    De band heeft de spirit van het legendarische Archie Shepp Quintet uit de zestiger jaren (met trombonist Roswell Rudd en drummer Beaver Harris), maar schuwt ook het zoeken naar geluiden à la het Art Ensemble of Chicago niet. En of dat nu gebeurt door het aanstrijken van houten kikkers van verschillende grootte, door het laten klinken van condensatievocht in de trombone of door het 'aanblazen' van een drumvel, dat maakt niet zoveel uit... zolang het maar ten dienste is van het totaalgeluid. In suitevorm bracht het kwintet twee boeiende sets vol verrassingen. Niet altijd even gemakkelijk voor de luisteraar, maar wel zó gedoseerd dat de volhouder beloond werd met een aantrekkelijke expositie van verschillende klankkleuren en ritmische variaties.

    Gratkowski - op altsax, klarinet, bas- en contrabasklarinet - passievol en intens, maar altijd in controle, hoe far-out ook. Wierbos die zijn instrument steeds beter weet te beheersen, tot in de verste uithoeken, en daarmee een steeds completere muzikant wordt. Manderscheid en Hemmingway vormen een soort Siamese ritmesectie; ze voelen
    en vullen elkaar perfect aan. Allebei hechten ze veel belang aan toonvorming.

    Met een lang aangehouden slotnoot kwam er een einde aan een fascinerend concert. Gelukkig kunnen we met de nieuwe cd 'Facio', alweer hun derde, ook in huiselijke kring volop genieten van dit kwartet. Vergeet trouwens niet de fraaie
    fotopagina van dit concert te bekijken!

    Foto: Cees van de Ven

    (Anoniem, 8.6.04) - [print] - [naar boven]



    Jazz op het Dak

    2e editie van Jazz op het Dak op vrijdag 2 en zaterdag 3 juli

    Vera Vingerhoeds (programmamaker jazz VPRO-radio) over Jazz op het Dak:
    "Ik woon in Amsterdam aan de rand van het centrum. Als ik mijn deur uitstap, zie ik tussen het Scheepvaartmuseum en het Marinecomplex door het water, met daarin een groene boeg van een enorm schip uit het water omhoog rijzen. Verwarrend, want het is geen schip; het is een gebouw: NEMO Science Centre. Een geweldig voorbeeld van hoe goed architectuur en kunst zich kunnen verenigen met de omgeving. Het 'dek' van dit 'schip' is voor publiek toegankelijk: via een hele lange trap kom je op het Dak van dit gebouw. En daar heb je een fantastisch uitzicht op de skyline van Amsterdam. In de zomer wordt hier het NEMO-Plage ingericht: museumbezoekers kunnen zich op een strand wanen, met ligstoelen en catering bij de hand!

    Rene de Rooij, die producer is voor mijn jazzradio-programma's bij de VPRO, woonde tot voor kort ook hier vlakbij. Hij was degene, die een keer een brainwave kreeg en riep: "Maar op dat dak moeten wij jazzconcerten organiseren! Stel je eens voor hoe fantastisch het zou zijn om daar te zitten als publiek. In de zomer is het natuurlijk tot heel laat nog licht; je kunt dan naar een concert kijken en luisteren, terwijl je dat mooie uitzicht over Amsterdam voor je hebt."

    En zo - vele aanvragen, vergaderingen, vergunningen, geldkwesties en boekingen later – staan we op 2 juli 2003 op het Dak met de eerste editie van Jazz op het Dak. VPRO's Backstage heeft zich met VPRO's Jazz op 4 verbonden om dit evenement tot een succes te maken. De vleugel voor de Franse pianist Jean Michel Pilc is door een robot de lange trap opgekrikt. We hebben van tevoren contact gehad met Meteoconsult, die een heel precieze weersverwachting kan geven voor deze regio. Als het gaat regenen, moeten we uitwijken naar een zaal binnen in het NEMO. Maar dat willen we natuurlijk niet! Het ging ons juist om die uitzonderlijke lokatie op het Dak!

    Uiteindelijk is het geen mooi weer op 2 juli: het is vrij koud, het waait en af en toe komen er regenvlagen. Backstage heeft niet alleen gezorgd voor zitkussentjes, maar ook voor een paar honderd gele regenponcho's. Ze vinden gretig aftrek. Achteraf gezien bleek het alleen in die eerste week van juli slecht weer te zijn. De rest van de zomer was lang en heet in heel Europa... Maar toch mocht het onze pret niet drukken. Want ondanks dit echte Nederlandse weertje was het een ervaring die naar meer smaakte.

    En nu zijn we dan bij de tweede editie van ons eigen jazzfestival van de VPRO! Twee dagen dit keer!"

    Voor het programma en meer informatie klik hier.

    Tekst: Vera Vingerhoeds

    (Anoniem, 6.6.04) - [print] - [naar boven]



    Nieuwe Take Tens

    Een overeenkomst tussen bassist
    Mark Haanstra en trombonist Hans Sparla is dat ze zich beiden laten inspireren door de mensen met wie ze spelen. Beide muzikanten staan volop in het muzikale leven en hebben allerlei muzikale projecten en plannen op stapel. Zo denkt Sparla erover een eigen formatie op te zetten, waarin hij zijn liefde voor het accordeonspel kwijt kan. Haanstra wil muziek gaan schrijven en speelt met het idee om zangles te nemen.

    (Anoniem, 6.6.04) - [print] - [naar boven]



    Harmen Fraanje

    Harmen Fraanje Trio in Eindhoven

    In het kader van Jazz at the Crow treedt vrijdag 11 juni het Harmen Fraanje Trio op in café Kraaij & Balder aan de Strijpsestraat 79 te Eindhoven.

    Het trio, dat bestaat uit Harmen Fraanje (piano), Stefan Lievestro (bas) en Jasper van Hulten (drums), werd opgericht in 2001. Het repertoire bestaat uit eigen composities van Fraanje. Het trio kenmerkt zich door een geweldige dynamiek, verfijnd samenspel en het gezamenlijk verlangen om onbegane paden te betreden.

    Harmen Fraanje rondde in 2000 cum laude zijn studie af aan het Conservatorium te Utrecht. In Amerika studeerde hij bij Clare Fischer, Fred Hersch en Kenny Werner.
    Dit jaar ontving hij van de Nederlandse Jazzdienst en het North Sea Jazz Festival een compositieopdracht, die op dit festival voor het eerst zal worden uitgevoerd. Stefan Lievestro speelt op dit moment in de groepen van Michiel Borstlap en Ivan Paduart. Jasper van Hulten speelde onder meer met Bert van den Brink, Hein van de Geyn en John Clayton.

    Het concert begint om 21.30 uur. De toegang is gratis.

    Lees de
    Take Ten van Harmen Fraanje. Klik hier voor de website van Harmen Fraanje.

    Tekst: Ton Suasso
    Foto: Cees van de Ven

    (Anoniem, 5.6.04) - [print] - [naar boven]



    Topconcerten in het Muziekcentrum tijdens Jazz In Duketown 2004

    Er viel weer veel te genieten tijdens de jongste editie van het Jazz in Duketown-festival. Draai om je oren was aanwezig bij een viertal concerten in het Muziekcentrum. Bekijk de fotoimpressies van Anton Goudsmits
    A4, Nils Wogram's Root 70, het trio van Paulien van Schaik met Hein van de Geyn en Bert Joris en het dubbelconcert van Agog & Zapp.

    (Anoniem, 5.6.04) - [print] - [naar boven]



    "I've been told that I'm a combination of lyricism and craziness, which I think is a good description because I'm very lyrical on one side and kind of wild on the other. These two elements are very strong in my music." De Poolse trompettist Tomasz Stanko in een interview met All About Jazz. Lees hier het hele interview.

    (Erno Mijland, 1.6.04) - [print] - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








  • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.