Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Concert
Tijs Klaassen denkt orkestraal
Tijs Klaassen Quintet, woensdag 22 mei 2024, Brouwerij Martinus, Groningen

Als er een gemeenschappelijk kenmerk van de huidige generatie jonge jazzmuzikanten aan te wijzen is, is dat misschien toch wel hun veelzijdigheid. Ze schrijven en spelen net zo makkelijk neo-bop als impro of fusion.

Bassist Tijs Klaassen (1993) is zo iemand. Zijn horizon reikt van impressionisme à la Bill Evans tot kamermuziek van de laatste honderd jaar. Hoewel hij een competente, puntig spelende bassist is die exact weet en voelt waar welke noten geplaatst moeten worden, is zijn werk als componist interessanter. Hij denkt uitgesproken orkestraal en weet met de combinatie alt- en tenorsaxofoon en keyboards wonderschone harmonieën te realiseren. Millimeterwerk met kleine tolerantie, zoals we dat in de werktuigbouw zeggen.

Nochtans blijft er tussen de bedrijven door veel ruimte voor de solisten. Mo van der Does reist op de klarinet tot voorbij waar Jimmy Giuffre ophield. Dat liet hij horen in de compositie 'Nelles' - genoemd naar het Amsterdamse verzorgingshuis Nellestein, waar Klaassen tijdens de covidperiode met de bewoners werkte ("een beetje tegenop gezien, maar achteraf een zeer positieve ervaring"). In 'Adhocism', het titelstuk van de nieuwe cd van het kwintet, ging toetsenspeler Floris Kappeyne een flink eind de ruimte in.

Drummer Wouter Kühne was de enige die buiten de leider een compositie had aangedragen. Hij droeg 'Shallow Reflections' op aan zijn helden, wier werk hij nooit zou evenaren, doch slechts vlakke spiegelingen ervan kon realiseren. Gezien zijn spel met versnellingen en vertragingen zou Martin van Duynhoven zomaar een van die helden kunnen zijn.

Foto: Willem Schwertmann

Labels: concert, Floris Kappeyne, Mo van der Does, Tijs Klaassen, Wouter Kühne