Vanwege andere verplichtingen kon ik pas rond 18.00 uur aanwezig zijn en miste daardoor onder andere het concert van het Teus Nobel Accoustic, een trio dat momenteel een succesvolle tour maakt met hun verse album 'After Hours', wat een soort hommage is aan de legendarische trompettist Chet Baker. Niet voor niets stonden zij in de grote zaal. Ik kwam binnen op het moment dat het geluid van Gallowstreet uit Amsterdam mijn aandacht trok. Deze brassband bleek bezig te zijn met een dampend en swingend concert en bracht me meteen in een heerlijke festivalmood. Ik liet meteen mijn 'spoorboekje voor het festival' los en bleef hangen. Wat een heerlijke energie wisten zij in de rooftop club te blazen. Op een stevig fundament van bas en drums wisten ze een swingende en funky set neer te zetten, die het publiek opzweepte en deed verlangen naar meer.

Ondertussen was de grote zaal gereed gebracht voor het optreden van Eindhovenaar Fresku. Hij speelde met een volledige band een heerlijke thuiswedstrijd. Totaal wat anders en eerlijk gezegd is hiphop niet meteen mijn ding. Fresku was zich er ook van bewust dat hij in het programma een buitenbeentje was. Dat weerhield hem er niet van om overtuigend los te gaan en de zaal voor zich te winnen met een uitgebalanceerde set.

Het leuke van dit festival is dat je door de gevarieerde programmering heel diverse acts voorbij ziet komen. Zo liep ik na de hiphop van Fresku de kleine zaal in, waarin het Benjamin Herman Trio een gepassioneerd concert verzorgde. Saxofonist Benjamin Herman, bassist Thomas Pol en drummer Jimmy Jo Hueting slaagden er moeiteloos in hun enthousiasme en passie over te dragen op het publiek met een combinatie van oud en nieuw werk. Als altijd met humor aan elkaar gepraat door Benjamin Herman.

De grote zaal was ondertussen volgestroomd in afwachting van het concert van saxofoniste Nubya Garcia. Zij is inmiddels een icoon van de jonge Londense jazzscene; enkele fans uit de Britse hoofdstad waren haar naar Eindhoven gevolgd. Zij mengt met haar fantastische band op een eclectische wijze allerlei muziekstijlen, zoals gospel, soul en spirituele jazz, waardoorheen ze telkens haar originele improvisaties weet te weven. Met een mooie en overtuigende set van oud werk (onder andere van haar succesvolle album 'Source') en nieuw, nog niet uitgebracht werk speelde het gezelschap de zaal plat.

In de kleine zaal speelde het James Francies Trio. De toetsenist en componist uit Houston haalde me een beetje uit de flow en ik kreeg het idee dat dat voor meer mensen gold. Ik viel er ergens halverwege in en slaagde er niet in de concentratie op te brengen die nodig was om gegrepen te worden door deze muziek. Ook dat is inherent aan een festival: keuzes maken en soms de verkeerde. Misschien had ik naar Butcher Brown moeten gaan?

De kers op de taart werd gevormd door Cory Henry. Deze virtuoze toetsenist die bekendheid verwierf bij Snarky Puppy is inmiddels onder eigen naam een grootheid geworden. Samen met zijn Funk Apostles wist hij de zaal eenvoudig voor zich te winnen en sloot deze festival dag feestelijk af met een mooie set, waarbij de meezinger 'NaaNaaNaa' natuurlijk ook ingezet werd.

Al met al een lekker gevarieerde editie, die alweer doet verlangen naar de volgende!

Foto's: Johan Pape. Klik hier voor zijn fotoverslag van So What's Next 2023.

Labels: Benjamin Herman, Cory Henry, festival, Fresku, Gallowstreet, James Francies, Nubya Garcia, So What’s Next

(Johan Pape, 16.11.23) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Anna Webber - 'Shimmer Wince'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.