Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
![]() Teus Nobel Acoustic Trio - 'After Hours' Integral Music, 2023 | Opname: voorjaar 2023 Ruben Drenth Trio - 'How To Gather Moss' eigen beheer, 2023 Vandaag aandacht voor nieuw werk van twee trompettisten: Teus Nobel en Ruben Drenth. Nobel eert op zijn nieuwe, bij Integral Music verschenen album 'After Hours', dat hij opnam met zijn nieuwe Acoustic Trio, niemand minder dan Chet Baker. Een trompettist met wiens muziek hij twintig jaar geleden vrijwel letterlijk jazz leerde spelen en die ook in de afgelopen twee decennia zijn muziek kleurde. Op dit album, dat hij maakte met gitarist Tim Langedijk en bassist Thomas Pol, horen we dan ook vooral klassiekers waar Bakers naam voor altijd aan verbonden is. Bijzonder daarbij is dat Nobel koos voor een sobere aanpak, dicht bij het origineel blijvend. Drenth vroeg, voor het in eigen beheer uitgekomen 'How To Gather Moss', drummer en vibrafonist Mees Siderius en bassist Jeroen Den Daas om hem te vergezellen. En waar Nobel Baker koos als inspirator, koos Dreth voor The Rolling Stones. 'After Hours' begint met 'Sad Walk', een stuk dat Baker voor het eerst opnam in 1955, in een Parijse studio. In de versie van Nobel valt direct de authentieke aanpak op, alsof we ons in die studio in 1955 bevinden. Mooi is die wat schelle klank, door met een demper te werken, en die bassolo van Pol net iets over de helft. Die Pol kan swingen, zoveel is wel zeker. 'It Never Entered My Mind' nam Baker slechts één keer op, in 1959, maar het stuk verscheen wel op een album dat tot de canon behoort: het bij Riverside verschenen 'Chet'. Een ballade die uitstekend bij Nobel past en waarin zijn wat omfloerste, delicate geluid prachtig tot uiting komt. En het is hier ook zeker Langedijk die opvalt, door zijn zeer bescheiden, ondersteunende gitaarklanken, maar zeker ook in die solo, waarin precies die noten klinken die moeten klinken.
Zoals gezegd liet Drenth zich voor zijn album inspireren door voor een jazztrompettist minder voor de hand liggende musici, die van The Rolling Stones. Bij dit soort onverwachte keuzes is altijd de vraag of het werkt. Voegt het wat toe aan het origineel? Welnu, we kunnen gerust zijn, de kijk van Drenth op deze klassiekers is een meer dan interessante. Het uit 1966 stammende 'Ruby Tuesday' hoorde u nog nooit op deze wijze, herkenbaar en tegelijkertijd opvallend fris en in deze versie pure jazz. Sterker nog, ik vind de wijze van blazen van Drenth, krachtig ondersteund door Siderius en Den Daas, vaak opvallend goed passen binnen de traditie van de New Orleans-jazz, ik krijg soms sterke associaties met de marching bands. Siderius op vibrafoon mag klassieker 'Under My Thumb' openen, terwijl verderop de trompet van Drenth dit stuk in een geheel ander licht zet.
Foto: Maarten van de Ven Labels: cd, Chet Baker, Rolling Stones, Ruben Drenth, Teus Nobel (Ben Taffijn, 20.11.23) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |