Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd Raoul van der Weide & Henk Zwerver - 'Modèles Volatils' (Casco, 2021) Opname: 9 september 2020 Roy Campbell, John Dikeman, Raoul van der Weide, Peter Jacquemyn & Klaus Kugel - 'When The Time Is Right' (577, 2021) Opname: 3 mei 2013 Bassist Raoul van der Weide is niet meer weg te denken uit de Nederlandse progressieve jazzwereld en ver daarbuiten. Reeds actief sinds eind jaren 70 van de vorige eeuw horen we hem vooral de laatste tien jaar steeds meer en meer. Onlangs voegde hij weer twee albums toe aan zijn reeds rijke discografie. Met gitarist Henk Zwerver maakte hij 'Modèles Volantes' en samen met trompettist en fluitist Roy Campbell, saxofonist John Dikeman, bassist Peter Jacquemyn en drummer Klaus Kugel is hij te horen op 'When The Time Is Right'. Cellist en bassist is Van der Weide, maar hij mag ook graag stoeien met een keur aan hulpmiddelen, percussie en zijn crackle box. Soms echte instrumenten, maar vaak ook spullen die bij mij in de keuken of in de gereedschapskist belanden. En ik overdrijf niet, beluister 'Skin Sound', het openingsnummer van 'Modèles Volantes' maar eens. Ik heb moeite om hier 'echte' instrumenten in te ontdekken. Hier wordt geschaafd, geschuurd, gevijld en gezaagd - de bouwmarkt is weer eens geplunderd. Nu ja, verderop in dit veel te korte stuk ontwaar ik snaren, Zwervers getokkel leidt zelfs in 'Manières De La Main' tot het begin van een melodie. Heerlijk onbestemd gesputter en gerommel ook in 'Tomkes'. Dit is geluidskunst in zijn zuivere vorm, aangelengd met wat akkoorden. In de laatste drie stukken, 'Before The Beginning', 'Mimetisme' en 'L’Esprit Des Cordes', gaat het er iets melodischer aan toe en horen we zelfs wat exotische invloeden, al houden de heren ook hier het experiment hoog in het vaandel. De opnamen voor 'When The Time Is Right' vonden plaats op 3 mei 2013 tijdens het Doek Festival in het Amsterdamse Bimhuis, ruim een half jaar voor de dood van Campbell, 9 januari 2014. Hij was pas eenenzestig. Een belangrijk album, dat gezien kan worden als een eerbetoon aan een reeds tijdens zijn leven legendarische trompettist. Belangrijk ook omdat dit de enige keer was dat dit kwintet in deze zeer bijzondere bezetting optrad. Opvallend aan de opnamen, in feite één lang stuk, is dat we direct in het strijdgewoel terechtkomen. We herkennen de overweldigende kracht van Dikeman op tenorsax, terwijl op de achtergrond Jacquemyn, Van der Weide - hier overigens niet op contrabas, dat instrument neemt Jacquemyn voor zijn rekening, maar op cello - en Kugel een heftig tempo neerzetten. Campbell speelt met eenzelfde intensiteit. Rond de achtste minuut ontwaren we Jacquemyn en Van der Weide in heftig duet, waarna Campbell te horen is in een spannende solo op cornet. Slechts een wat rustiger intermezzo in een overrompelend dynamische set. Als ik dit hoor, denk ik maar één ding: waarom was ik daar niet bij?! Dus, wat een geluk dat 577 Records dit concert nu alsnog uitbrengt, hulde! Labels: cd, Henk Zwerver, John Dikeman, Klaus Kugel, Peter Jacquemyn, Raoul van der Weide, Roy Campbell (Ben Taffijn, 27.1.22) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |