Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Concert
Zo versnijdt men liedjes
Simon Nabatov, woensdag 18 oktober 2023, Brouwerij Martinus, Groningen

Soms houdt hij midden in een solo abrupt op. Dan zit Simon Nabatov roerloos achter de piano, wachtend tot ook het laatste laagfrequente gemompel aan de bar weggestorven is. Dat kan wel een halve minuut duren. "Dit is een erg levende ruimte," zegt hij achteraf verontschuldigend. "Ik hoor alles."

Hoorden wíj wel alles? Dat kun je je afvragen. Want het recital leek wel een muzikale quiz. "We weten niet wat we gaan spelen," had hij aan het begin van de avond met een onmiskenbaar sardonisch lachje gewaarschuwd. Met een afgelebberde karakteristiek mag je de Russisch-Amerikaans-Duitse toonkunstenaar een 'pianoleeuw' noemen en hij verscheurde componisten als Bill Evans, Miles Davis, Caetano Veloso en Ary Barroso net zo gemakkelijk. En Monk, vooral Monk. "Wisten jullie dat de jazzcomponist van wie de meeste liedjes op de plaat zijn gezet Thelonious Monk is, na Ellington?" Tja, die titels van Monkstukken, als Jon Hendricks er geen tekst op heeft gemaakt hou ik ze niet uit elkaar. Ik troost me dan maar met de gedachte dat voor Monk zelf de titels van zijn stukken wel het laatste waren waar hij zich om bekommerde.

Het was dus een sport om al die liedjes te herkennen, ook al waren ze uitgebeend of juist uitbundig versierd, versneden of ondergesneeuwd tot uitsluitend de contouren nog vaag zichtbaar waren. Simon Nabatov werkte met grote contrasten qua dynamiek, ritme en atmosfeer. Hij citeerde uit nog niet bestaande liedjes en soms leek het alsof hij de noten omgekeerd aan de piano ontfutselde. Alsof ze wegstervend begonnen en met een attack eindigden. Hij monteerde en demonteerde net zo rap. Dissonante noten werden afgewisseld met seriële passages. En bij dat alles zat hij stoïcijns achter het klavier, wachtend op wat komen ging.

De piano hield zich kranig, de hele avond.

Foto: Cees van de Ven

Labels: concert, okt23, Simon Nabatov