Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Stage Band Orchestra, Treats & SJO String Quartet - 'De Pandemie'

Flatsharp, 2023

De Groninger Stageband dateert van 1981 en was oorspronkelijk een soort vluchtheuvel voor HaFaBra-muzikanten die ook wel eens op Glenn Miller wilden krukken. Heel vertederend.

Inmiddels is de naam veranderd in Stageband Jazz Orchestra (daar is vanzelfsprekend over gebrainstormd) en wordt het orkest gevuld met de crème de la crème van de noordelijke jazzmuzikanten. Hoe dan ook, leider en bassist Marco Kerver heeft zijn kudde een duidelijk eigen gezicht gegeven. Ik maak me zelfs sterk dat 'In The Mood' niet meer in de vingers zit. En het project 'De Pandemie' is bepaald ambitieus. Een soort suite waarvan de zeventien delen naadloos in elkaar overgaan, met naast de reguliere achttien muzikanten op sommige nummers een vocal group en een strijkkwartet als spannende toevoeging.

Qua stijl baseert Kerver zich niet zozeer op arrangeur Thad Jones, ijkpunt voor het merendeel van de hedendaagse bigbands, maar voor mijn gevoel meer op de tradities van de radio-orkesten van de jaren zestig en zeventig. Kan aan mijn oren liggen hoor. Welnu, het klinkend resultaat mag je gerust opzienbarend noemen. Hier en daar zou je misschien wensen dat er nog tijd en ruimte was geweest voor een of twee repetities extra, maar dan zouden de Stageband en zijn gasten wellicht ernstig in de problemen zijn geraakt.

In de eerste drie delen 'Introductie', 'Het Virus' en 'Niks Aan De Hand' zou je licht op het verkeerde been gezet kunnen worden. Hebben we hier inderdaad van doen met een 'griepje'? Hadden de danseur en zijn viruswaanzinnigen dan toch gelijk? (In dit verband zou ik dolgraag eens een discussie met Willem E. willen aangaan over de merites van Pete Nugent, inclusief diens zwakke plekken waar ik altijd overheen gekeken heb.) We dansen hier op de vulkaan, lekker dynamisch.

Dat er echt iets aan de hand is horen we in feite pas in het vijfde deel, 'Wat Komt Eraan?'. Het orkest plus gasten ademen een soort kille stilte die gerust omineus genoemd kan worden. De muziek heeft duidelijk een serieus karakter. Vocaal kwartet Treats laat hier van zich horen. Ook die bijdragen mogen gedurfd worden genoemd. Het terrein strekt zich uit van de opperste regionen van Manhattan Transfer en New York Voices tot de Beatmis 69, waarbij voortdurend voor de glibberige misstap richting de gevreesde kleinkunst gevreesd moet worden. Het meest bevredigende fragment is het uitgesproken jazzy 'Het Is Een Beroep!'. De functie van de vier strijkers blijft beperkt tot een toefje hier en een toetsje daar. Daar had ik wel meer van willen horen. Lead-altist Jan Schoemaker mag in 'Toen Was Het Stil' op een warm kussen violienen soleren en dat lijkt me noch voor de blazer noch voor de luisteraar een ongemakkelijke opgave.

Van de solisten - ik had het al over de crème - speelt niemand ondermaats. Marko Kerver heeft de piano van Tony Hoyting ver naar voren gemixt, zodat diens functie als aangever van de juiste vamps en akkoorden in ieder geval niet over het hoofd kan worden gezien.

Wat ik me dus afvraag: wordt er al gewerkt aan een tweede deel, voor na de komende uitbraak? Of wachten we gewoon op de Grote Kladderadatsch, voor het gemak?

In de Jazztube hieronder zie je een impressie van 'De Pandemie' uit een concert van het Stage Band Orchestra in Martiniplaza, Groningen op 18 februari 2023.

Labels: , , , , ,

(Eddy Determeyer, 16.3.23) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.