Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Festival / Jazztube
Accordeons zoeken grens op

Internationaal Accordeonfestival Stadskanaal, zondag 13 maart 2016, Theater Geert Teis, Stadskanaal

In de zaal van Theater Geert Teis zweeft een nauwelijks waarneembare harmonische wolk. Ze is ontsnapt uit tweehonderd kelen van binnensmonds meeneuriënde bezoekers van het vierde Internationaal Accordeonfestival. In het spotlicht zit een kleine grijze man achter een grote accordeon en hij speelt 'Plaisir d’Amour'. Het is Henny Langeveld, bouwjaar 1941 en jarenlang eerste accordeonist en arrangeur van het Tango-Rumba-orkest van Malando.

Als er volmaakt accordeonspel bestaat hoorden we het zondagmiddag 13 maart. Langevelds spel is gedetailleerd als Brusselse kant en regelmatig als een kassenlandschap in het Westland. Hij drukt ons ook maar weer eens met onze neus op het feit dat Émile Waldteufel (1837-1915) als componist van memorabele melodieën niet onderdeed voor Franz Léhar of Jerome Kern. Zijn wals 'España' bevat vijf of zes subthema's die het stuk voor stuk ook op eigen kracht zouden redden. In dat opzicht en ook in bepaalde overgangen leek het stuk verwant aan de rags die Scott Joplin cum suis vijftien jaar later zouden componeren. Ik hoorde er ook 'Hot Doggity' in terug, Perry Como's hit uit 1956.

Jazzier was Giorgio Albanese, 30, geboren in Ostuni, Brindisi en tegenwoordig werkzaam in Italië, de Verenigde Staten en de rest van de wereld. In een nummer als 'Billie’s Bounce' leek hij daar verder te gaan waar Johnny Meyer ooit was opgehouden en elders leek hij nieuwsgierig naar wat het publiek nog net aan woeste improvisaties kon verstouwen.

Hoeveel invloed tango nuevo-voorvechter Astor Piazolla de laatste veertig jaar op accordeonmuziek heeft gehad, bleek tijdens dit festival. De aanwezige vedetten speelden, op Langeveld na, allen composities van de Argentijnse meester, of stukken in diens geest. Albanese drukte zich het meest subtiel uit, zijn twee jaar jongere landgenoot Pietro Adragna het meest uitbundig. Hij zit op zijn stoel te dansen als een gekooide Fred Astaire en is daarbij gezegend met de mimiek annex motoriek van een Charles Chaplin. In zijn handen worden ook de meest weerbarstige composities zacht als was. U wilt 'De Vlucht Van De Hommel' in dubbeltempo – u krijgt 'De Vlucht Van De Hommel' in dubbeltempo. Twee melodielijnen die door elkaar schuiven – geen probleem. Griezelig. Geen wonder dat deze jongeman reeds een twaalftal eerste prijzen en kampioenschappen op zijn naam heeft staan.

Er waren ook twee entr'actes. De twaalfjarige Jan Timmer was door organisator Jac Puts in Eelde ontdekt en speelde hier 'Olé Guapa' tussen de sterren. Het Drie Sterren Trio uit de stad Groningen bracht een gevarieerd programma van klassieke swing, Oost-Europese dansmuziek en latinritmen. Van de drie viel gitarist en violist Don Hofstee op. Ondanks een niet misselijke schouderblessure spreidde Hofstee op viool een soort achteloze virtuositeit ten toon. Ook als gitarist wist hij een loeistrakke timing met een swingende notenkeuze te combineren.

Speciaal voor degenen die nog altijd in de mening verkeren dat met de Three Jacksons het non plus ultra op trekzakgebied is bereikt, wordt zondag 12 maart 2017 het eerste lustrum gevierd van het Internationaal Accordeonfestival.

Foto: Bert van Erk

In de Jazztube hierboven zie je Giorgio Albanese met 'Valse Piccolo' tijdens het Internationaal Accordeonfestival. Hij wordt begeleid door bassist Bert van Erk en drummer Rene van Astenrode.

Labels: ,

(Eddy Determeyer, 26.3.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.