Concert
Country blues van dik hout
Pert Near Sandstone & Reverend Peyton's Big Damn Band, donderdag 3 juli 2025, VERA, Groningen

Zou er wel eens een bluegrassgroep in VERA hebben gestaan? Kan ik me in ieder geval niets van herinneren. Maar alles kan tegenwoordig, dus stond het uit Minneapolis/St Paul afkomstige Pert Near Sandstone donderdag in het (oudere) jongerencentrum aan de Groninger Oosterstraat. Hm, bromt u nu, bluegrass uit Minnesota? Dat is al gauw duizend kilometer van de Appalachen, waar het genre na de Tweede Wereldoorlog ontstond. En dan ook nog eens langs de route gemeten die kraaien gewoon zijn te vliegen. Maar van de andere kant: ook in Auckland zijn ongetwijfeld bluegrassbandjes te vinden.

Het gebodene meanderde tussen liedjes van eenzaamheid & verlangen en losbandige C&W. Daarmee noodden de muzikanten de aanwezigen uit tot uitbundige square dances. Waar de Groningers overigens geen gevolg aan gaven: zo square zijn ze hier nou ook weer niet.

Rev. Peyton's Big Damn Band wordt wel eens gekarakteriseerd als 'the greatest front-porch blues band'. Maar ik denk dat je al rap de politie op je dak hebt wanneer je dit uit zuidelijk Indiana afkomstige trio op je veranda laat optreden. Kennelijk valt ook dit gezelschap onder de regel dat het geluidsniveau tenminste 100 dB dient te bedragen. Attenoje! Kijk, de bijdragen op wasbord van Breezy Peyton, des dominees gade, was beslist charmant - maar dan moet ze wèl te horen zijn. Wat in VERA slechts sporadisch het geval was. Van de andere kant voerde ze met haar kerel incidenteel ZZ Top-achtige dansjes uit.

De gitaar van de leider gaat alle kanten op, tot het domein van de fluitketel. Ook John Lee Hookerige drones stonden op het programma. Deze countrybluesmuziek was bepaald hardhandig qua aanpak, waarbij het hoempa-element helaas nooit ver weg was. Da's een beetje teleurstellend: de reverend maakte in het verleden pelgrimages naar het zwarte zuiden om daar de zegen af te smeken van alleszins gerespecteerde bluesgrootheden als T-Model Ford en Honeyboy Edwards. (Die laatste stond in een ver verleden al eens in hoogsteigen persoon in VERA!)

Even leek het tij te keren, toen de leider zijn honderd jaar oude en minutieus gerestaureerde steel guitar ter hand nam om solo het nummer 'Honeysuckle' te tackelen. Helaas, ook nu bleek het hout te dik om er fatsoenlijke planken van te zagen.

Foto's: Mischa Veenema, meer foto's te zien via VERA