Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
![]() Een nieuw soort fusion Shoom | Dura Mater, zondag 15 juni 2025, VERA, Groningen Quo vadis VERA? Is het undergroundcentrum aan de Groninger Oosterstraat anno 2025 weer terug aan het keren naar het VERA van de beginjaren, naar de roots? Toen de zaal nog niet exclusief jachtterrein was voor de fans van hardcorepunkmetaltrash, maar ook jazz en blues er vaste grond onder de voeten hadden? Dat we er weggeblazen werden door het Sun Ra Arkestra, de Decoding Society van drummer Ronald Shannon Jackson (!!!) en Piano Red in z'n eentje? Het heeft er alle schijn van. VERA lijkt momenteel weer voor de breedte te kiezen. Onlangs nog een paar avonden met dronemuziek en andere geluidkunst. Niet slecht. In de riolen van VERA, in casu de Kelderbar, kom ik niet zo vaak. De bands die daar doorgaans optreden staan vaak aan het begin van hun carrière en Groningen is daarbij goed vertegenwoordigd. Een van de laatste keren dat ik er was speelden De Straaljagers er, met op de drums het latere stripicoon Barbara Stok. Dus dat moet een jaar of twintig geleden zijn geweest. Kejje nagaan. Nochtans is de ruimte zeer aantrekkelijk, met haar eeuwenoude gemetselde tongewelven en haar oorverdovende akoestiek. Dat laatste fenomeen deed van zich schreeuwen tijdens het optreden van Dura Mater en Shoom. Qua volume deden de bands niet voor elkaar onder. In beide gevallen beukten de drums en bonkten de gitaren even lustig. In Dura Mater uit Nottingham had de viool een gitaarfunctie gekregen; de tijden dat het instrument een beschaafd, lieflijk, romantisch imago had liggen ver achter ons. Een enkele keer schemerden er flarden volksmuziek door de massieve noise. Dit was muziek die je voornamelijk met je ingewanden hoorde. Bij het Groninger Shoom, een product van de pandemie, was het jazz die met de rock worstelde. Doch hier kreeg die meer kansen dan de folk bij de Engelsen. Het klinkende resultaat zou je James White and the Blacks tot de tweede macht kunnen noemen. Regelmatig werd er gas teruggenomen, brak de zon door en hoorden we de tenorist soleren, bekende melodietjes reciterend. Voor het publiek was dat allemaal geen probleem. Het schreeuwde en klapte en danste even hard door - naast mij voerden vriendinnen (het zijn altijd meiden, hè) synchrone moves uit. Shoom betekent lawaai in het Oekraïens. Dat zal dus eerder op sloom rijmen dan op Sh-Boom. Qua swing en intensiteit was het precies omgekeerd. Als dit de toekomst is van fusionmuziek blijf ik nog even luisteren. Met het hele lijfje. Affiche: Lin-Shi Kok | Jazztube: Shoom live in Club OOST, Groningen Labels: concert, Dura Mater, jazztube, Shoom (Eddy Determeyer, 20.6.25) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |