Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
![]() Kit Downes - 'Dr. Snap' Bimhuis Records, 2024 | Opname: 3 november 2022 Pianist Kit Downes werkte voor zijn in de Reflex-serie van Bimhuis Records verschenen album 'Dr. Snap' - natuurlijk live opgenomen in het Bimhuis - met een tentet, bestaande uit piano, vier blazers, gitaar, contrabas en maar liefst drie drummers. 'Dr. Snap' is een heerlijk dynamisch album geworden, waarin we een veelvoud van muzikale stijlen terug horen. 'Children With Pitchforks' begint met een patroon op fluit van Ketija Ringa Karahona, waarna we al snel de grote invloed van de percussie gewaarworden (Sun-Mi Hong, James Maddren en Veslemøy Narvesen), op een album dat toch primair draait om ritme. In dit eerste stuk is die ritmiek van het springerige soort, met duidelijke latin-invloeden. In 'Full Dress' [ZIE DE JAZZTUBE HIERONDER] horen we mooi de invloed van funk, onder andere door de groove van bassist Petter Eldh. Heerlijk vette solo's van Robin Fincker op tenorsax en van Downes zelf zijn hier prima op hun plaats. En bijzonder zoals de dynamiek hier ineens volledig stilvalt en de band overschakelt op een experimentele klankwereld. Een experiment dat zich doorzet in het ingetogen 'Mirror'. Het is de solo van Eldh, aan het begin van 'Familiar' gevolgd door Downes' bijdrage die er weer structuur inbrengt. Vervolgens zijn er boeiende patronen van de blazers, naast Karahona en Fincker zijn dat Ben van Gelder op altsax en Percy Pursglove op trompet. Gitarist Reinier Baas sluit hier met krachtig spel mooi op aan. Downes horen we nagenoeg solo, met luisterrijke, bijna klassiek aandoende klanken in 'Interlude A'. Bijzonder hoe ook hier langzaam de abstractie zijn intrede doet. Het al even ingetogen 'Pantheon 4' (geen idee waar die delen 1 tot en met 3 gebleven zijn) begint weer met de klanken van de fluit, nu in combinatie met de altsax. En ook hier speelt de ritmiek weer een grote rol, alleen nu van het lome soort. Baas is goed te horen aan het begin van 'Dimitrios In 64', met bijzonder experimenteel spel en de klankwolk van de blazers aangenaam kruidend. Dan zijn de slagwerkers en de contrabas aan zet met wederom stomende ritmiek, iets waar Pursglove met veel experiment ruimschoots gebruik van maakt. 'Snapdraks' vangt aan met spel op de bekkens, experimenteel spel en wederom de trompet. En tegen het einde van dit relatief lange stuk is het wederom de fluit die opvalt. Nog twee vrij korte stukken volgen, in 'Interlude B' horen we Downes, begeleid door ingetogen slagwerk en in 'Pitchfork Reprise' maakt de band tot slot de cirkel rond door terug te keren naar de muziek waar het mee begon. Labels: Ben van Gelder, cd, James Maddren, Kit Downes, Percy Pursglove, Peter Eldh, Reinier Baas, Sun-Mi Hong (Ben Taffijn, 7.4.25) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |