Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Festival
North Sea Jazz 2024 Part 2
Matthew Halsall, Fire! Orchestra, Sasha Berliner, Meshell Ndegeocello, Arooj Aftab & Joshua Redman Group with Gabrielle Cavassa, zaterdag 13 juli 2024, Ahoy, Rotterdam

De line-up van het North Sea Jazz oogt op zaterdag wat magertjes, althans voor de fijnproevers van moderne jazz- en improvisatiemuziek. Daar waar het aanbod van deze niche gewoonlijk redelijk goed is vertegenwoordigd op het breed geprogrammeerde festival in Rotterdam, is het deze keer een puzzel gebleken. Maar eenmaal gelegd, vinden parels van optredens plaats in relatief kleine maar overvolle zalen. Daarnaast is het weldadig te zien dat de verscheidenheid, zowel onder muzikanten als publiek, in zijn algemeenheid op het NSJ immens groot is.

De Britse trompettist Matthew Halsall bijt de spits af in een afgeladen Madeira. Terwijl ook nog een lange rij mensen geduldig staat te wachten met als doel een glimp op te vangen van het sonisch brouwsel met belangrijke stijlkenmerken uit de ambient en spirituele jazz. Zoals gebruikelijk is het geluid warm en ritmisch. De algehele presentatie is ingehouden en sereen. De trompetklanken van Halsall en de door hem aangebrachte elektronische fundamenten zijn melodieus en vol verlangen. De speeltijd van de trompettist blijkt marginaal tijdens het eerste deel van het optreden.

Bij het openingsconcert in de Missouri van het Fire! Orchestra, onder de bezielende leiding van de Zweedse pionier en saxofonist Mats Gustafsson, wordt uit een compleet ander vaatje getapt. De urgentie en het enthousiasme van dit grote experimentele orkest is grenzeloos. De oorspronkelijke composities zijn atypisch in deze constellatie en clichés uit de bigbands van vroeger worden overboord gegooid. De arrangementen zijn niet uitgeschreven, tenminste niet zichtbaar op het podium, en de stijlkenmerken uit de freejazz zijn leidend. De muziek is veelal energiek, ruig en opzwepend. De herkenbare mooie melodieën bieden houvast in lange, overvloedige en abstracte muzikale passages. Het orkest weet ook tijdig terug te schakelen naar de eerste versnelling om muzikale openheid en subtiliteit aan te brengen. Het amalgaam van garagerock, freejazz, post-bop en wat al niet meer is expressief en inventief. Het maakt het optreden gelaagd, spannend en onuitwisbaar vurig.

In tegenstelling tot Mats Gustafsson is de Amerikaanse Sasha Berliner een New Kid on the Block, ondanks haar presentatie op het Transition Festival eerder dit jaar. De 26-jarige verruilde ooit haar drumstokken voor vier mallets om de vibrafoon te bespelen. Onder bezielende leiding van Stefon Harris heeft Berliner haar stijl ontdekt op dit instrument. In haar optreden in de Yenisei weet Sasha Berliner een verbinding te leggen tussen traditie en moderniteit. Haar improvisatietalent op de vibrafoon in combinatie met het intuïtief zoeken naar intense harmonieën legt haar geen windeieren. Toekomstbestendig is het zeker.

Artist in Residence Meshell Ndegeocello verzorgt maar liefst drie concerten in verschillende samenstellingen. Een vleugje van het concert in de Hudson is bevredigend maar niet spectaculair verlopen. Ndegeocello deelt voorafgaand aan het concert mee enigszins ziek te zijn. De donkere soundscapes, funk en jazzy pop van haar orkest, afkomstig van haar album 'Omnicord Real Book', kleuren feeëriek en haar stem houdt het wonderbaarlijk goed. Het is een geschenk uit de hemel dat stertrompettist Ambrose Akinmusire, ook van de partij op het album, door middel van zijn solopartijen het geheel naar een hoger plan trekt.

De voormalige sidemen van Miles Davis, John Scofield en Dave Holland, zouden een logische vervolgkeuze kunnen zijn, maar de aantrekkingskracht van de Pakistaans-Amerikaanse zangeres Arooj Aftab is te groot. Verantwoordelijk voor deze beslissing zijn de recente albums 'Love In Exile', met de virtuoze jazzpianist Vijay Iyer en bassist Shahzad Ismaily, en het in 2024 uitgebrachte album 'Night Reign'. De toekomst zal uitwijzen in hoeverre dit optreden legendarisch is geweest, maar het concert in de Darling is van een betoverende schoonheid. De majestueuze begeleidingsband wordt verrast met een gastoptreden van Ambrose Akinmusire, die Aftab eerder in de coulissen tijdens het NSJ heeft ontmoet. Door zijn trompetklanken wordt de imponerende mix van jazz, elektronica en Hindoestaanse muziek/pop nog meer verheven. Arooj Aftab grijpt vooral terug naar haar laatste album, waarin zij een ode brengt aan de nacht. Aftab zingt overwegend in het Urdu, de officiële taal van Pakistan, maar iedereen kan zich inleven in de troostrijke en ontroerende wijze waarop zij de nacht verklankt. Het publiek wordt meegezogen in de mystiek-oosterse, hoofdzakelijk ingetogen zangkunsten met een maximale uitwerking op hart en brein.

Het afsluitende optreden van de Joshua Redman Group, vergezeld door zangeres Gabrielle Cavassa, is een prachtige roadtrip langs Amerikaanse steden, gelijk aan het album 'Where Are We'. Een saxofonist met de zeggingskracht en het improvisatievermogen van Joshua Redman maakt het lastig deze te delen met een zangeres. Cavassa heeft een wat fragiel en lijzig stemgeluid in vergelijking met het robuuste saxofoongeluid van Redman. De vaak bekende tracks, zoals Bruce Springsteens 'Streets Of Philadelphia' en een verrassende vertolking van 'Hotel California', worden rijkelijk en passend voorzien van uitgesponnen improvisaties van de meester: Joshua Redman.