Je kunt niet zeggen dat saxofonist Miguel Martinez vaak buiten de lijntjes te vinden is. Hij kent zijn Parker, zijn Cannonball en de andere klassieken, maar is eerder een degelijke, betrouwbare bopper dan een anarchistisch ingestelde muziekbestormer. Dat is geen bezwaar: ook voor degelijke vaklieden is er in de jazz emplooi. Doch daar Martinez een stel azen naar De Smederij had meegebracht, werd het toch nog een memorabel optreden.

De jongste der azen is drummer Tim Hennekes. Inmiddels maakt hij al een paar jaar furore in de Nederlandse scene. In zijn solo's slaat hij de ene lekkere combinatie na de andere intrigerende figuur. In de 'Cruel Calypso' trommelde hij, met zijn vingers, een hoogst muzikaal en fijnzinnig duet met bassist Joris Teepe. Maar de meeste indruk maakte hij wanneer hij, samen met Teepe en pianist Rob van Bavel, een naadloze en uitermate solide ritmemotor vormde. Zoals in het nummer 'Blues Call' - de meeste gespeelde stukken waren van de hand van de leider.

Van Bavel was voor mij de primus inter pares. In het openingsstuk, 'Free Like A Bird', leek hij verschillende simultane ritmen te spelen, waardoor de muziek subtiel begon te schudden. En zo vond hij in de reeds genoemde calypso allerlei sluiproutes die je op het puntje van je stoel hielden. Geen straf, zo vonden getuige de bijval ook de overige bezoekers van de bomvolle Smederij.

Foto: Hammie van der Vorst

Labels: apr24, concert, Joris Teepe, Miguel Martinez, Rob van Bavel, Tim Hennekes

(Eddy Determeyer, 23.4.24) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.