Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Onder het stof vandaan
Fred Hersch Trio - '10 Years / 6 Discs' (Palmetto, 2019)
Opname: 2010-2017

Het trio van pianist Fred Hersch bestaat 10 jaar in dezelfde bezetting. Reden voor een feestje en voor een box met de zes albums die in de loop van de tijd zijn verschenen. Echt stof is daar niet opgekomen, daar is Hersch tegenwoordig gewoonweg te populair voor. De twee laatste van de zes schrijven kwamen hier reeds eerder uitgebreid voorbij. Collega Eddy Determeyer schreef in 2016 over 'Sunday At The Village Vanguard'. Hij concludeerde: 'Nu al een klassiek album, dat een trotse plaats bezet in de rij van al die eerdere opnamen uit de Carnegie Hall van de jazz, van Bill Evans, John Coltrane, het Thad Jones-Mel Lewis Jazz Orchestra.' Ikzelf boog mij in 2018 over 'Live In Europe' en betoonde mij al even enthousiast over dat concert in Brussel. De eerste vier albums kwamen hier nooit aan bod, iets dat we nu maar eens inhalen.

'Whirl' heet het debuut uit 2010, opgenomen in de studio en gevuld met een half dozijn stukken van Hersch' hand en een aantal standards. Met bij ieder stuk in het boekje een paar korte persoonlijke regels. Zo schreef hij 'Snow Is Falling' gezeten achter de piano, terwijl het buiten sneeuwde. En heus, beluister dit stuk en je ziet de vlokken vallen. De kwaliteiten van Hersch als pianist komen prachtig tot uiting in het ietwat mysterieuze 'Blue Midnight' van Paul Motian. Even boeiend is het om hier zijn beide kompanen, bassist John Hébert en drummer Eric McPherson, aan het werk te horen. Met zijn eigen 'Skipping' laat Hersch horen nooit uit te zijn op goedkope effecten, goed in het gehoor liggende melodieën of rechttoe rechtaan ritmes. Met als gevolg dat het zelfs bij een bekende standard soms even duurt voordat je doorhebt wat hij speelt. Het titelstuk is een eerbetoon aan de ballerina Suzanne Farrell, lid van het New York City Ballet. Op bijzondere wijze geeft Hersch hier het ritme van de dans weer in zijn compositie.

Twee albums nam dit trio op in de Village Vanguard, het hierboven genoemde 'Sunday At The Village Vanguard' is daarvan de tweede. Eerder in 2012 verscheen de dubbelaar 'Alive In The Vanguard'. Dat Hersch warme gevoelens heeft bij deze club, waar hij eerst als jonge bezoeker kwam en nu als musicus, is aan deze twee schijven goed te horen. Hier wordt door het trio gemusiceerd op het scherpst van de snede. Draai het meer dan energieke 'Segment' van de eerste cd en je weet genoeg. Of pak het puntige spel in de koppeling van Ornette Colemans 'Lonely Woman' met Miles Davis' 'Nardis' en luister dan direct naar die strakke ritmesectie op de achtergrond en die grandioze bassolo van Hébert. Drie musici die perfect op elkaar zijn ingespeeld en die na al die optredens samen elkaar feilloos aanvoelen. Schitterend ook hoe Hersch vorm geeft aan de klassiekers 'Softly As In A Morning Sunrise', waarin hij met strak gedoseerde noten een ragfijne melodie opbouwt, en 'I Fall In Love to Easily'. Let hier ook zeker op de intieme solo van Hébert en het verfijnde slagwerk van McPherson. En ook niet te versmaden: Hersch' eigen 'Jackalope', met dat aantrekkelijke ritme en puntige pianospel.

'Floating' is een studioalbum, maar het is ingedeeld als een liveconcert. Hersch: "This cd is sequenced the way we play a live set in a club or a concert. We often open with a standard, play some original music, the penultimate tune is a ballad from the American Popular Songbook - and we almost always end with a Monk tune." Dat gezegd hebbende, beginnen we hier met een mooi pittige versie van 'You & The Night & The Music'. Prachtig samenspel ook, direct in deze opener. Dan volgen die eigen nummers, waarbij het opvalt dat ze bijna allemaal aan iemand zijn opgedragen. Het innemende 'West Virginia Rose' bijvoorbeeld aan zijn moeder en het opwindende, zeer energieke 'Arcata' voor bassiste Esperanza Spalding: "who has amazing energy and loves cool bass lines". De eerdergenoemde ballad is het een na laatste nummer, 'If I Ever Would Leave You' van Alan Jay Lerner en als Monk krijgen we een grandioze uitvoering van 'Let’s Cool One'.

Foto's: Fred Hersch Trio op Jazz Middelheim 2018 door Cees van de Ven

Labels: ,

(Ben Taffijn, 17.5.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.