Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Concert De kunst van een onderscheidend tenorgeluid Oded Tzur Quartet, vrijdag 14 februari 2020, LantarenVenster, Rotterdam Saxofonist, componist en bandleider Oded Tzur, die momenteel in New York woont, maakt deel uit van een lichting Israëlische jazzmusici die succesvol aan de weg timmert en een uniek geluid vertolkt binnen de jazz. Zijn kersverse album 'Here Be Dragons', gepresenteerd tijdens dit optreden, is zijn debuut op het wereldberoemde ECM-label. Oded Tzur heeft jaren geïnvesteerd in zijn techniek om tot een unieke speelwijze te komen. Hij werkt de liefde voor traditionele jazz en de erfenis van grote saxofonisten geleidelijk uit tot een uniek muzikaal concept, na een langdurige bestudering van Indiase muziek en een leerschool bij de beroemde Indiase fluitist Hariprasad Chaurasia. Voor het bereiken van geluid tussen de tonen maakt Tzur gebruik van de microtonaliteit van de Indiase muziek. Het westerse toonstelsel verdeelt namelijk een octaaf in twaalf gelijke intervallen van een halve toonafstand. De intervallen die Tzur gebruikt zijn kleiner dan een halve toon en de omvang bedraagt meer dan twaalf tonen in een octaaf. De tenorsaxofonist produceert een zeldzaam en exceptioneel tenorgeluid. Hij noemt dit zelf The Middle Path, een term uit de leer van het boeddhisme. Voor een instrumentalist is een karakteristiek geluid het hoogst haalbare doel. Tzur opent het optreden fluisterzacht en met een fluweelachtige touch op de tenorsaxofoon, als ware het een fluit. In alle kalmte en met een gestaag toenemende intensiteit laat de saxofonist langzaam de tonen uit zijn hoorn vloeien. De donkere contrabasklanken en het knisperend pianospel accentueren het fragiele, minimalistische spel van Tzur tijdens de track 'Here Be The Dragons'. Vervolgens wordt een prachtig ritmisch fundament neergelegd door de weldadige bastonen van Petros Klampanis, in combinatie met de levendige percussie van Jonathan Blake. Het gewenste effect vol intervallen vormt de basis voor nostalgisch klavierspel en oosterse mystiek uit de tenorsaxofoon. Tijdens het derde nummer is er geen sprake meer van lichtgevende en gevarieerde kalmte bij het kwartet. Het opzwepende 'The Dance', afkomstig van het album 'Like A Great River', kent talrijke ingenieuze vertakkingen en emoties. Hierbij mag het soevereine, twinkelende en gelaagde spel van pianist Nitai Hershkovits niet onvermeld blijven. Het daaropvolgende stuk is een even breekbare als ruimtelijke compositie, met een zuiverende en verfrissende uitwerking. De muzikanten krijgen tijd en ruimte om de melodie te verkennen en individuele interpretaties over het voetlicht te brengen. Een ander ingehouden en swingend stuk wordt mystiek ingekleurd, waarna op Coltraneske wijze fel en spiritueel gevoelige snaren worden geraakt. Het onderscheidend spelende kwartet vindt het na een vol uur optreden helaas voldoende geweest. De set wordt afgesloten met een korte toegift, een lezing van de hit 'I Can’t Help Falling In Love', van Elvis Presley uit 1961. Dit stuk wordt voorzien van prachtige Afrikaanse ritmes uit de drumkit van Blake en een enkele, spaarzame baslijn van Klampanis. Tzur maakt van Elvis' meest populaire liefdesliedje een omhelzing voor de mensheid. Deze afsluiting onderstreept de ware bedoeling van het Oded Tzur Quartet: onthaaste muziek vertolken die diepgravend, meeslepend en empathisch klinkt. Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens. (Louis Obbens, 24.2.20) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |