Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Teus Nobel - 'Saudade' (Wedgeview Studios, 2019)
Opname: 2017-2019

2019 was een erg productief jaar voor trompettist Teus Nobel. In februari bracht hij de alom geprezen cd 'Journey Of Man' uit. Hij toerde met de Liberty Group om deze plaat live uit te serveren. Maar hij toerde ook met de Belgische pianist Jef Neve en ook nog eens met de formatie Skunk Funk International. Alle zeer succesvol en goede recensies oogstend. Verder verliet hij het het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht, werd zijn zoon geboren en overleed zijn vader. En dan ben ik vast nog een aantal dingen vergeten. Onlangs kwam na een periode van drie jaar werken het album 'Saudade' uit, met muziek van de Braziliaanse componist, pianist en zanger Antonio Carlos Jobim.

De titel van het album laat niets te raden over en de timing van het verschijnen had waarschijnlijk niet beter kunnen zijn: de donkere dagen voor kerst, waarin overpeinzingen en weemoed sowieso al komen bovendrijven. Saudade is een woord uit het Portugees en beschrijft de mengeling van gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde. Maar het is ook een van de meest moeilijk te vertalen woorden. Luister naar deze plaat en je krijgt een perfect op muziek gezette vertaling.

Tien stukken telt deze plaat, die allemaal door Roeland Jacobs op verrassende wijze zijn gearrangeerd voor wisselende bezettingen. We horen onder andere de strijkers van het Radio Philharmonisch Orkerst, de loepzuivere woordeloze zang van Anna Serierse, de gitaren van Daniel de Moraes en Tim Langedijk en de piano's van Roeland Jacobs en Jef Neve. Er is duidelijk niet over een nacht ijs gegaan, om in winterse termen te blijven.

Er wordt met veel gevoel heel subtiel gemusiceerd en dat begint meteen in het openingsnummer 'Falando De Amor', dat wordt geopend door de strijkers, waarna Nobel het thema op weergaloze wijze inzet. Je voelt de saudade meteen, waarna Frans van Geest op bas de improvisatie inzet, die vervolgens doeltreffend wordt overgenomen door Nobel, om uiteindelijk terug te keren bij het thema. De toon is gezet en eens te meer blijkt de veelzijdigheid van de trompettist. De plaat staat vol met pareltjes, waarbij het werk van Jobim weliswaar naar eigen hand gezet wordt, maar altijd met zo veel respect en vakmanschap dat het een mooi eerbetoon wordt.

Een hoogtepunt van de plaat is 'Passarim'. De manier waarop Anna Serierse haar warme stem hier aanvlijt tegen het even warme spel van Nobel, is subliem. Het geheel is omgetoverd tot een prachtige ballad. Zoiets gebeurt ook met het fameuze 'The Girl From Ipanema'. Dat nummer zit toch in ieders geheugen gegrift in de uitvoering van Astrud Gilberto, waarmee zij de bossanova in Nederland populair maakte. Op dit album is ook dit nummer omgevormd tot een zwaardere versie, waarin het saudadegevoel de overhand krijgt.

Dat is misschien de enige kanttekening die je zou kunnen maken bij dit album. De selectie van het repertoire uit het rijke oevre van Jobim is erg gericht op het zwaardere werk. Niet gek natuurlijk als je de titel 'Saudade' neemt. Maar Jobim had ook een lichtere kant, die hem tot de belangrijkste exponent van de bossanova maakte. Die hoor je nauwelijks terug in dit album. Het arrrangement van het slotnummer 'Olha Maria' laat iets meer van deze kant horen door de percussie, gitaar en pianobegeleiding.

Deze cd is een must-have voor liefhebbers van goede muziek, die af en toe behoefte hebben aan rust en bezinning. Het gevoel van saudade bekruipt ons allemaal op gezette tijden. Dan is deze plaat heel fijn om in huis te hebben. Tijdloos, dus hij kan heel lang mee. Dikke kans dat je je eraan gaat hechten.

In de Jazztube hierboven zie je de trailer van dit album.

Labels: ,

(Johan Pape, 3.1.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.