Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd / Jazztube Almeida / Duynhoven / Klein - 'Live At The Bimhuis' (Clean Feed, 2019) Opname:7-8 september 2017 In de herfst van 2015 verscheen bij het Portugese Clean Feed 'Vibrate In Sympathy', het debuutalbum van bassist Gonçalo Almeida, drummer Martin van Duynhoven en rietblazer Tobias Klein. Onlangs, ruim vier jaar later, zag het vervolg het licht: 'Live At The Bimhuis', eveneens op Clean Feed, met zes nieuwe stukken en drie covers, opgenomen in september 2017. Twee van de drie covers zijn van Ornette Coleman. Geplaatst als eerste en als laatste fungeren ze als hoekstenen van dit album. Alsof het trio wil zeggen: kijk, hier begon het allemaal mee! Niet zo heel gek natuurlijk, de invloed van Coleman op deze vorm van jazz is immers immens. En Klein weet zonder meer raad met 'Sleep Talk'. Een prachtige langgerekte lijn trekt hij met zijn altsax, broeierig en stomend begeleid door Almeida en Van Duynhoven: een prachtig strak werkende ritmetandem. De tweede Coleman is 'Mob Job'. Vanzelfsprekend horen we Klein ook hier weer op altsax, springerig, pratend. En natuurlijk dat voor Coleman zo kenmerkende stuwende ritme, laat dat maar aan Almeida en Van Duyhnoven over. Het is dat Ornette niet meer leeft, anders zou hij ze zo inhuren. Dit zijn niet gewoon covers; hier wordt een lijn doorgetrokken, een traditie voortgezet. Dat blijkt goed als we 'Bokkenrijderslied' van Van Duynhoven aansluitend opzetten. De geest van Coleman wandelt hier duidelijk rond. Maar dan wel op een zeer originele wijze, prachtig staccato gespeeld, waarbij de klanken van bas, drum en basklarinet prachtig samenvallen. Iets soortgelijks geldt voor Kleins 'Friendly Corpse'. Ook hier springerige bewegingen en onverwachte wendingen van de altsax op een meeslepend en zeer enerverend ritme. Met 'Koofie Mi Ambacht' verwijst Almeida naar het café Koffie en Ambacht in Rotterdam, waar de bassist regelmatig concerten verzorgt. We horen Klein in dit mooie, melodische stuk in een enerverende solo op basklarinet, terwijl Almeida en Van Duynhoven strakke ritmische patronen neerleggen. Ook 'Carronyt', wederom van Klein, staat dicht bij die beginjaren van de free jazz. Mooi ook hier die zeer melodieuze, zangerige solo van Almeida. In 'Cubicle' horen we Klein solo op de vrij zeldzame contrabasklarinet, die niet alleen zeer diepe lage klanken produceert, fijn resonerend, maar ook onverwachts hoge uitschieters kan produceren. Tot slot klinkt het ingetogen 'ASN' van Van Duyhhoven, waarin vooral het markerende spel van deze drummer opvalt, naast de wat hoekige melodie van Klein en de gestreken bas van Almeida. Het stuk eindigt met de langverwachte drumsolo. De derde cover op dit boeiende album, 'Verdes Anos' van Carlos Paredes, is een wat vreemde eend in de bijt. Dit stuk sluit eerder aan bij de klassieke gitaarmuziek - Paredes was een Portugese gitarist - dan bij de free jazz. Het is Almeida die hier excelleert in een solo die de klassieke gitaarmuziek dicht nadert. Een prestatie van formaat van deze bijzonder veelzijdige bassist. Als Klein aansluit op basklarinet wordt het toch nog free jazz, zonder dat afbreuk wordt gedaan aan Paredes' prachtige stuk. Het album wordt officieel gepresenteerd tijdens een concert in De Roode Bioscoop, Amsterdam op vrijdag 31 januari. In de Jazztube zie je Almeida, Van Duynhoven en Klein met 'Verdes Anos', live in het Bimhuis in september 2017. (Ben Taffijn, 27.1.20) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |