Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Festival
An Interplanetary Night: The Ex-40 Festival
woensdag 11 september 2019, Bimhuis, Amsterdam

The Ex bestaat 40 jaar! En dat is natuurlijk een feest waard. En dan eentje dat vier dagen duurt, met de start in het Amsterdamse Bimhuis en verder optredens in Groningen, Rotterdam en Nijmegen. Ik was erbij in het Bimhuis en kan dus getuigen van het feest, dat duurde van half negen 's avonds tot half twee 's nachts.

Overigens was wat eerder beginnen zo gek nog niet geweest - nu kon ik er, wegens het niet meer rijden van het openbaar vervoer na half een, niet de gehele avond bij zijn. Maar goed, in de vier uur die ik er wel bij kon zijn, klonk er weer veel moois. Bijzonder daarbij is de zeer eclectische smaak van de musici om wie het allemaal draaide, want op deze avond kwam werkelijk alles voorbij. Van klassieke muziek uit Armenië en volksmuziek uit Iraaks Koerdistan, via free jazz naar een conceptuele performance en van poëzie, via noise naar explosieve pop.

Tekenend voor de band is tevens dat hun eigen rol relatief marginaal is. Sterker nog, hun eigen optreden maak ik niet eens mee, omdat ik dan al in de tram zit. Weliswaar komen we alle leden individueel tegen, maar pregnant aanwezig zijn ze zeker niet. Ook tekenend: het mag dan feest zijn, er is geen reden om de ogen te sluiten voor mindere zaken. Zo herinnert de uit Iraaks Koerdistan afkomstige, maar reeds 30 jaar in Nederland woonachtige Brader Musiki ons in een schrijnend lied nog eens aan de gifgasaanval van Sadam Hoessein in 1988 op Halabja, met Nederlands gas. Musiki vertelt zijn aandoenlijke verhaal aan de Rijn en het vormt een van de hoogtepunten van de avond. Ook dichter Tsead Bruinja betoont zich kritisch over Nederland en dan met name over onze omgang met vluchtelingen in een prachtige set met Zea, het soloproject van The Ex-gitarist Ronald de Boer. Die laatste is overigens ook te horen in schitterende Friese liedjes. Poëzie klinkt er meer en wel van Anne James Chaton, die een reeks albums opnam met dat andere lid van The Ex, Andy Moor. Daverend ritmische gitaarpartijen flankeren hier Chatons monotone, maar zeer indringende monologen. Meer luisteren? Schaf onverwijld 'Heretics' en 'Tout Ce Que Je Sais' aan, albums waar de hier gespeelde tracks op staan. Wel jammer dat Thurston Moore niet meedoet, zoals op 'Heretics'. En dat terwijl hij er wel is!

Alles weggegeven natuurlijk in die oorverdovende set met Paal Nilssen-Love. U kent beiden en weet dat dat op zo'n festival maar één ding kan betekenen. Juist: we gaan tot het einde. Wat Moore allemaal uit die gitaar weet te halen, gelukkig voorzien van een tremelo-arm, blijft indrukwekkend, om over Nilssen-Love's ritmische kunsten nog maar te zwijgen. Heftig gaat het er natuurlijk ook aan toe bij The Ex-gitarist nummer drie, Terrie Ex, die een set verzorgt in het café met stemkunstenaar Jaap Blonk en bij het treffen van de drummers Katherina Bornefeld - het vierde lid van The Ex - en George Hadow. Bijzonder is ook zeker de combinatie van de drie saxofoon spelende dames - The Ex zet ook hier een standaard: de helft van de musici vanavond is vrouw - Ada Rave, Hanne De Backer en Christine Abdelnour. Stemmig beginnend met heerlijke piep-, knor- en plopgeluiden, belanden we al snel in een subtiel en sonoor klanklandschap vol onverwachte contrasten.

Grenzen? The Ex heeft er duidelijk nog nooit van gehoord. Niet tussen stijlen, niet tussen landen. Broodnodig zo'n band en nu meer dan ooit. Nog maar eens veertig jaar dus!

Foto's: Geert Vandepoele & Cees van de Ven

Labels:

(Ben Taffijn, 18.9.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.