Pagina's

zondag, mei 05, 2019

Cd's / Jazztube
Celano / Badenhorst / Baggiani - 'Lili & Marleen' (Clean Feed, 2018)

Opname: november 2016
Watussi - 'Stargazers' (Klein, 2019)
Opname: januari 2017

De Belgische rietblazer Joachim Badenhorst, we mogen graag naar hem luisteren. Zeker als hij zich in goed gezelschap begeeft, zoals het geval is bij deze twee trio's. Met de eerste, dat hij vormt met de in Nederland residerende gitarist Guillermo Celano en drummer Marcos Baggiani nam hij voor Clean Feed 'Lili & Marleen' op, waarin Badenhorst melancholiek aanvangt in het titelnummer (zonder '&'). Speelser is 'Inferno Baby', waarin hij de basklarinet hanteert. Korte melodische patronen, door Baggiani met gerichte roffels ondersteund, worden afgewisseld met abstracte klanken. En let hier ook zeker op Celano, die op de achtergrond voor vuurwerk zorgt.

Bijzonder zijn ook 'Cain & Abel' en 'Abel & Cain'. Badenhorst en Celano bouwen hier aan een prachtige abstracte klankstructuur, terwijl Baggiani zorgt voor contrasterende ritmische patronen. In de tweede van dit paar horen we daarnaast Celano met een zeer felle gitaarsolo. 'Comacina Dreaming', een klassieker van Badenhorst die we ook vinden op 'Metamorphosis' van Lama waar Bandehorst tegenwoordig eveneens deel vanuit maakt, is een juweel. We horen hier allereerst Celano in prachtig intiem, resonerend gitaarspel, wolken van klank, gevolgd door Badenhorst met fluweelzachte noten op de basklarinet. Zoetgevooisd en krachtig tegelijk. En dan Baggiani: hij plaatst hier accenten, slaat piketpaaltjes. In 'Paranoid' is het eveneens het ritmische slagwerk dat opvalt, naast het aan rock verwante gitaargeluid van Celano.

Het trio Watussi vormt Badenhorst samen met pianiste Ingrid Schmoliner en bassist Pascal Niggenkemper. Na het titelloze debuut uit 2013 kwam onlangs 'Stargazers' uit bij Badenhorsts eigen label Klein, met wederom prachtig artwork: de cd zit in een eenvoudig kartonnen hoesje, met opdruk van een stempel. Dat geheel zit op zijn beurt weer ingevouwen in een poster met een foto van twee lelies. Het album downloaden kan natuurlijk ook, maar dan mis je dit element wel.

Het album begint met 'Phonno'. Langgerekte, vreemde klanken horen we. Uit alles blijkt dat hier niemand zijn instrument op klassieke wijze bespeelt: Schmoliner bewerkt de snaren in de piano en Badenhorst hanteert zijn klarinet op bijzonder onorthodoxe wijze. Gezamenlijk presenteert het trio hier een spookachtig klanklandschap. 'Dana' bestaat uit veldopnames van een groep kinderen, pratend en zingend. Een fraai intermezzo, waarna het trio in het ritmisch vibrerende 'Gar' zijn weg vervolgt. Opvallend op dit album - en 'Jauk' is hier een mooi voorbeeld van - is de inzet van de piano. Door de diverse preparaties klinkt deze meer als slagwerk dan als het traditionele instrument. Ze speelt hier een ritmisch patroon dat veel wegheeft van een marimba. Voeg hierbij Niggenkemper en Badenhorst met zeer onorthodoxe, piepende en krakende klanken en het feest is compleet.

Al even spannend klinkt 'Aves', waarin een hoofdrol is weggelegd voor Badenhorst en zijn klarinet, te midden van sinistere klankwolken. Mooi klarinetspel ook in 'Quercy', knisperend hoog, te midden van weer die typische klanken van de piano en een enthousiast experimenterende Niggenkemper. Dan zijn in 'Yushu' die kinderen weer terug, nu nog een paar graden enthousiaster, heerlijk door elkaar blèrend. Rest nog 'Zonda', dat klinkt als een machine, vol op stoom. Wie hier nu precies welk geluid produceert blijft onduidelijk, maar opwindend is het wel. Een waardige afsluiter van een opmerkelijk album.

In de Jazztube zie je een concert van Celano, Badenhorst & Baggiani, opgenomen op 29 januari 2019 in het Jazzatelier in Ulrichsberg, Oostenrijk.