Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd / Jazztube
Ralph Alessi - 'Imaginary Friends' (ECM, 2019)

Opname: mei 2018

'Imaginary Friends' heet het nieuwe album dat trompettist Ralph Alessi opnam voor ECM Records. Samen met saxofonist Ravi Coltrane, pianist Andy Milne, bassist Drew Gress en drummer Mark Ferber kiest hij hier voor de klassieke kwintetbezetting. Iets wat deze man bijzonder goed past.

Alessi komt uit San Francisco en kreeg dat klassieke met de paplepel ingegoten. Zijn vader speelde klassiek trompet en zijn moeder was de operazangeres Maria Leone. Alessi studeerde bij Charlie Haden en werkte sinds zijn eerste album uit 1997, eveneens verschenen bij ECM, samen met musici als Steve Coleman, Jason Moran, Don Byron, Fred Hersch, Uri Caine en Marc Copland.

Die klassieke touch, het fijnzinnige spel, horen we ook weer op dit album. Wellicht is het wel het meest kenmerkende aan zijn stijl: fragiel, intiem en zeer zuiver van klank. Melodieus, maar met uitstapjes naar het abstracte. We horen het reeds in 'Iram Issela', waarin Milne hem heel bescheiden, noot voor noot begeleidt. Coltrane, hier op tenorsax, sluit hier aanvankelijk al even intiem op aan, maar kiest gaandeweg - aangevuurd door Gress en Ferber - voor een hoger tempo, culminerend in een ritmische kwintetfrase. In 'Oxide' klinkt de invloed van folk door, zowel in het ritmische patroon als in de melodieuze aanpak die Alessi hier kiest. Coltrane horen we met een prachtige solo overtuigend in 'Improper Authorities', geflankeerd door zeer ritmisch spel van de tandem Gress-Ferber en klinkend pianospel van Milne.

Bijzonder is ook 'Fun Room' met een dwingend ritme en wederom een gloedvolle, maar zeer scherpe trompetsolo van Alessi. De fijnzinnigheid bereikt een hoogtepunt in de ballad 'Around The Corner'. Het is allereerst de pianist die hier de toon zet met een kalm, ritmisch patroon. Aansluitend brengt het kwintet de melodie naar binnen en horen we Alessi in een soepele, vederlichte partij. Haarzuiver, ietwat ijl, maar vol schoonheid. Boeiend is ook het afgewogen pianospel van Milne in 'Melee', op de grens van melodie en abstractie, uitlopend in een ritmisch patroon dat als prima onderlegger fungeert voor het spel van Alessi en dat wordt gevolgd door een enerverende solo van Coltrane op sopraninosax, krachtig begeleid door de ritmetandem.

In de Jazztube kun je kijken naar het concert dat dit kwintet gaf op het Moers Festival 2018.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 28.4.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.