Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert / Jazztube
Jamie Saft op de lyrische tour
Jamie Saft, woensdag 6 februari 2019, De Singer, Rijkevorsel

Toetsenist Jamie Saft veelzijdig noemen is een understatement. Niet alleen bespeelt hij alle mogelijke instrumenten - zelfs een aantal zonder toetsen, ook wenst hij zich niet tot een bepaalde muziekstijl te beperken. Sinds eind jaren 90 duikt hij regelmatig op in de projecten van die andere eclectische musicus: John Zorn, maar zijn lijst van samenwerkingsverbanden bevat inmiddels ook uiteenlopende musici als Joe McPhee, Wadada Leo Smith, Roswell Rudd, Balázs Pándi, Merzbow, Joe Morris en Trevor Dunn.

'Solo A Genova' - volgens mij het eerste soloalbum van Saft, die zich daarbij ook nog eens beperkt tot de piano - zag vorig jaar het licht. Een regelrechte anomalie in het oeuvre van de man tot dusver, zo bleek ook tijdens het concert dat hij gaf in De Singer te Rijkevorsel, waarin Saft onder andere stukken van dit album ten gehore bracht. Het is een hommage aan die musici, uit vooral jazz en pop, waar de toetsenist dierbare herinneringen aan heeft. Ongeveer vergelijkbaar met de handvol albums die Bill Frisell uitbracht met covers. Ook hier vindt het eclecticisme hoogtij, tenminste waar het zijn bronnen betreft: van Bob Dylan tot Miles Davis, van ZZ Top tot Joni Mitchell en van Stevie Wonder tot Charles Ives.

Jamie Saft verbindt ze met elkaar met lyrisch, zeer melodieus pianospel, waarin geen onvertogen noot klikt. Hij geeft daarbij de stukken alle ruimte en weet de kenmerken van de diverse artiesten prima te treffen. En dus klinkt 'The Makings Of You' van Curtis Mayfield soulvol vloeiend, krijgt 'Po’ Boy' van Dylan de vereiste puntigheid en klinkt de jazz volop in 'Blue In Green' van Miles Davis en Bill Evans. Dit is met recht een recital, met flair gespeeld en recht doend aan Safts helden.

Het enige is dat ik die andere kant van Saft, zie zijn lijst met samenwerkingen hierboven, wel mis. Het is allemaal wel heel mooi, lyrisch en melodieus wat hier klinkt. In het ene stuk nog net wat meer dan in het andere. Wat ik vaker heb bij deze muziek overkomt me nu dus weer. Na drie kwartier - gelukkig speelt Saft maar één set - weet ik het wel en kan ik een geeuw niet onderdrukken. Tijd voor een paar dissonanten, maar helaas blijven die uit. Volgende keer dan maar.

In de Jazztube hierboven zie je een soloconcert van Jamie Saft tijdens Piano Fields 2016.

Foto: Cees van de Ven

Labels: , ,

(Ben Taffijn, 17.2.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.