Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd / Jazztube Lynn Cassiers - 'Imaginary Band' (Clean Feed, 2018) Opname: 9-12 december 2017 Lynn Cassiers is de laatste jaren uitgegroeid tot een van de meest interessante Belgische musici. Ze studeerde als jazzvocaliste af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en bouwde in de afgelopen tien jaar gestaag aan een eigenzinnige carrière als stemkunstenaar, aangevuld met live elektronica. Een veelvoud aan samenwerkingen en projecten kwam er in die tien jaar voorbij, met al even eigenzinnige collega's uit België en ver daarbuiten. Nu heeft ze de volgende stap gezet: haar eigen Imaginary Band, een septet. Het titelloze album verscheen mei vorig jaar bij het Portugese Clean Feed Records. In '71%' horen we schermutselingen tot bassist Manolo Cabras en drummer Marek Patrman in het direct hierop volgende 'Water Fall' de boel bij elkaar trekken en we Cassiers' zang horen. Maar, wel zo leuk: op de achtergrond gaat het gepruttel onverstoorbaar verder. Saxofonist Sylvain Débaisieux en euphoniumspeler Niels Van Heertum sudderen nog even door. Gaandeweg krijgt het nummer echter steeds meer structuur. En terwijl Débaisieux verstrikt raakt in een gloedvolle solo horen we Cassiers al even uitgelaten zingen. Bijzonder hierbij is dat de klank van ver lijkt te komen, alsof ze achter de coulissen staat. In 'Korrels' horen we allereerst Patrman ritmisch met de vilten stokken in de weer, dan Cassiers met een soort van natuurgeluiden en verder een rustgevende klankmist culminerend in langgerekte akkoorden van de blazers, die haaks staan op het slagwerk. Het heeft allemaal iets heerlijk onbestemds. 'Busy Chick', waarmee Cassiers ongetwijfeld naar zichzelf verwijst, heeft eenzelfde karakter, alleen horen we haar nu half pratend, half zingend. Dan zingt Cassiers ineens echt, in 'Gugu'. Ingetogen als in een slaapliedje, begeleid door al even ingetogen pianospel van Erik Vermeulen en de ritmesectie op de achtergrond. Tussendoor horen we Vermeulen in een delicate solo. In 'Kapitein Antonio & Toutes Les Gares' zit een mooie bijdragen van violiste Ananta Roosens. Haar klanken mengen met die van Vermeulen tot een stemmig geheel. Op de achtergrond horen we geruis, een spreekstem, het geeft het stuk iets betoverends. In 'We Talk' horen we wederom gesproken tekst, duidelijk elektronisch bewerkt. Het wordt gecombineerd met bijna terloopse muzikale bijdragen: een solo van Vermeulen, interrupties van Van Heertum, slagwerk van Patrman. De zang is terug in '7 Ways Of A Hermit'. Het stuk mag dan ingetogen melodisch aanvangen, gaandeweg ontspoort het volledig, met Débaisieux op sopraansax in een glansrol. 'Shelf' is de ideale afsluiter: delicate zang van Cassiers, spaarzaam begeleid met mooi spel van Cabras en Vemeulen, tot ook hier de chaos het uiteindelijk overneemt. Verfrissend. In de Jazztube hierboven zie de videoclip van 'Water Fall'. (Ben Taffijn, 5.1.19) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |