Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd / Jazztube
Barre Phillips - 'End To End' (ECM, 2018)
Opname: maart 2017

In de zomer van 2016 belde bassist Barre Phillips Manfred Eicher van ECM Records met de vraag of die geïnteresseerd was in een laatste soloalbum. Niet zo'n gekke vraag gezien het feit dat Phillips onlangs 84 werd. Eicher stemde vanzelfsprekend toe en onlangs verscheen 'End To End'. Voor de eerste keer dat Philips solo opnames maakte moeten we 50 jaar terug in de tijd: op 30 november 1968 nam hij de muziek op voor 'Journal Violone'. In die solomuziek komen de twee wegen terug die Phillips altijd heeft bewandeld. Hij speelde met Gunther Schuller, Eric Dolphy, Coleman Hawkins, Benny Golson, Paul Bley, George Russell en Chick Corea, maar maakte ook deel uit van de New York Philharmonic onder leiding van Leonard Bernstein.

Over dit nieuwe album zegt Phillips zelf: "I had five areas of prepared material, five 'songs' I wanted to explore, and the rest was approached as I approach solo performance in a concert. Manfred saw the shape of the whole thing before I did, and 'composed' the album, putting the pieces in order while I was still playing them." Uiteindelijk komen we uit op drie meerdelige stukken: 'Quest', 'Inner Door' en 'Outer Window'.

Wie denkt dat een heel album met solostukken voor de contrabas wel wat veel van het goede is, doet er goed aan zich door deze doorleefde sfeerimpressies te laten verrassen. Phillips houdt het simpel door louter gebruik te maken van de strijkstok en van de kunst van het tokkelen. Hier geen aparte technieken, noch zet Phillips extra hulpmiddelen in. Dat heeft hij duidelijk ook niet nodig, gewoon spelen is voldoende. De man weet met zijn fabelachtige techniek en gevoel voor harmonie zo ook wel te boeien. Dat je met alleen een bas zo'n album kunt maken, is op zich al een prestatie van formaat.

Bijzonder is bijvoorbeeld het zeer ritmische 'Part 4' van 'Quest', waarbij het moeilijk is voor te stellen dat Phillips dit alleen doet. 'Inner Door' begint verstild, ietwat melancholisch, verhalend. Opvallend is ook hier de grote rijkdom aan klankkleuren, gebracht met een perfecte timing en een al even perfect gevoel voor nuance. Het slotdeel van 'Inner Door' heeft eveneens een ritmisch karakter, stuwend en meeslepend, net als 'Part 2' van 'Outer Window'. In dit laatste stuk weet Phillips een prachtige spanning op te bouwen middels tokkelen en roffelen op de klankkast. Zeer intens, uiterst beheerst en met een groots gevoel voor gratie.

In de Jazztube hierboven zie je Barre Phillips met Manfred Eicher aan het werk in de studio tijdens de opnamen voor dit album.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 5.12.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.