Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd / Jazztube Spinifex - 'Amphibian Ardour' (TryTone, 2017) Opname: juni 2016 Spinifex is nog altijd een van de meest verrassende bands in het Nederlandse jazzlandschap. In 2015 vierde het zijn tienjarig bestaan met een volumineuze 5-cd-box, bestaande uit een cd met de muziek van het speciaal voor dit jubileum gecreëerde SpinifeX MaXimus, een nieuwe cd van het Spinifex-kwintet, 'Veiled' geheten, een Spinifex live-cd met hoogtepunten uit die tien jaar en de heruitgaven van 'Triodia' en 'Hipsters Gone Ballistic'. Het werd een dierbaar bezit maar inmiddels is er het deze zomer tijdens een Portugese tournee opgenomen 'Amphibian Ardour', waarop het kwintet met de komst van saxofonist John Dikeman een sextet is geworden en trompettist Bart Maris Gijs Levelt heeft vervangen. Gebleven zijn de tomeloze energie, de verslavende ritmes, de clowneske wendingen en de mix van alle mogelijke muzikale stijlen tot... ja, tot wat eigenlijk? Hoe noem je dit? Willem Breuker zou zeggen 'Mensenmuziek'. En de vergelijking met Breuker kan deze muziek zeker doorstaan. Net als met die van Frank Zappa, ook zo iemand die zich niets aantrok van muzikale grenzen. 'Bohemians Gone Extragalactic' gaat dat ook direct knotsgek van start en vindt zijn hoogtepunt in een van die extragalactische solo's van gitarist Jasper Stadhouders, waarin hij de grenzen van het betamelijke volledig overschrijdt. Je hoort hem ervan genieten! En dan is er Dikeman met zijn gekmakende oeverloze dynamiek, terwijl op de achtergrond Philipp Moser zijn drumstel ranselt. En dan zijn we nog maar bij het eerste nummer! In 'Dhamal Qalandar Shabaz' verkent het sextet een totaal andere muzikale wereld, worden we gekatapulteerd richting Centraal-Azië en de wiegende ritmes die zo kenmerkend zijn voor deze streken, maar dan wel be-Spinifexed. Heerlijk hier die drie blazers, Maris, Dikeman en Tobias Klein unisono in de ritmische figuurtjes tot op een gigantische manier de pleuris uitbreekt. En dan die ode aan het dagelijkse leven, 'Things That Occur'. Maris in een breekbare, krassende solo en dan ineens samen met Klein op altsax, alsof die trompet stereo klinkt. En dat alles terwijl op de achtergrond Stadhouders de boel zit te verstoren. Via het uptempo 'Losing One Object A Day' en het op de muziek van de Balkan gebaseerde 'Revathi Tillani' belanden we, althans in eerste instantie, met 'Doppio Nudo Dal Niente' voor het eerst in wat rustiger vaarwater. Dit stuk heeft wel wat van circusmuziek met zijn doldwaze muzikale capriolen. De rust duurt echter niet lang, in 'Pegasus' dendert de trein al weer op volle snelheid en denderen wij vrolijk mee. Ritmisch is ook het titelstuk, 'Amphibain Ardour', maar dan wel op zeer aparte wijze. Het is Maris die hier de show steelt in een prettig gestoorde solo, terwijl de rest van de band ons een bijna sputterend, unisono gespeelde groove presenteert. Met 'Zikr' bevinden we ons dan ineens weer in Centraal-Azië. Het aanstekelijke ritme zet ons warempel aan het dansen en Klein overtuigt hier met een zwierige solo, fakirs in herinnering roepend. En dan mogen ze in 'Icarus' nog één keer los gaan, ook hier in een overtuigende mengelmoes van jazz en diverse vormen van wereldmuziek. Bemachtig dus snel uw kopie van dit stormachtige album, voordat ze straks allemaal weg zijn. Het zou zo maar kunnen! Klik hier om dit album te beluisteren. In de Jazztube hierboven Spinifex live in Pardubice, Tjechië op 23 september 2016. (Ben Taffijn, 15.12.17) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |