|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 In memoriam George Duke In 1981 zit ik in de vierde klas van de havo. Op vrijdagochtend zijn er dramalessen. Uren waarin je de ruimte krijgt om te improviseren en om je eigen smaak en ideeën te verkennen. Regelmatig dient van thuis meegenomen muziek als decor van theatrale experimenten. Hannah, op wie ik heimelijk verliefd ben, introduceert 'A Brazilian Love Affair'. 's Middags zit de lp in mijn eigen schooltas; hij wordt in dat weekeinde volledig grijsgedraaid. Niet Hannah, maar wel de via haar ontdekte muzikale zeggingskracht van George Duke, wordt een liefde voor het leven. Trombonist, contrabassist, pianist, zanger, componist, arrangeur en producer. Zijn innemende persoonlijkheid, vernieuwingsdrang en scheppingskracht maken George Duke tot een succesvol en veelzijdig muzikaal ondernemer. Nadat hij als vierjarige met zijn moeder een concert van Duke Ellington heeft bezocht, begint zijn muzikale vorming met pianolessen. Geschoold als trombonist en componist, verlaat hij in 1967 het conservatorium. In de muziekwereld vindt hij direct veel waardering voor zijn talent om, virtuoos en met groot gemak, diverse stijlen - van jazz tot disco - moeiteloos te verbinden. Doorslaggevend in de vorming van zijn muzikale persoonlijkheid is de periode waarin hij samenwerkt met Frank Zappa. Van Zappa krijgt hij carte blanche en het inzicht dat muziek hem ultieme vrijheid geeft. Na deze periode is zijn professionele carrière onstuitbaar. Duke maakt ruim dertig albums op eigen naam, produceert er meer dan honderd en speelt mee op duizenden albums. Tot en met vandaag heeft hij invloed op jonge musici en klinken samples van Duke's werk door in diverse genres en zelfs ook games. Bijzonder aan zijn werk zijn de pakkende melodieën en ritmes, die met groot gemak tot stand lijken te komen. Het raffinement zit in de ogenschijnlijke eenvoud ervan. De instrumentale arrangementen benemen je de adem of zijn ongekend hot, cool of groovy. Bovenal is Duke een pianist met een fluweelzacht tot messcherp toucher en als keyboardbespeler is hij altijd een pionier zonder grenzen gebleven. George Duke (1946-2013) is op 5 augustus bezweken aan de gevolgen van leukemie, een jaar na het overlijden van zijn vrouw Corine. Als hommage aan haar, werd drie weken geleden 'DreamWeaver' uitgebracht. Een mooi uitgebalanceerd en veelzijdig laatste album; de zwanenzang van een kleurrijk musicus. Voor het laatst verbindt hij jazz, funk, latin, gospel, reggae en R&B. In 'Missing You' zingt Duke recht vanuit zijn hart. Hij wordt bijgestaan door onder andere Stanley Clarke en Christian McBride, een sterke blazerssectie en drie veelkleurige vocalisten. Elektronica en akoestische instrumenten zijn mooi met elkaar in balans. Dit album is een vitale love affair met het leven. Ondanks zijn enorme productiviteit is het spijtig dat er geen nieuw materiaal meer komt. We zullen nooit weten tot waar zijn talent hem nog had kunnen brengen. Labels: in memoriam (Unknown, 11.8.13) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
