Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


 

Cd / Jazztube
Illinois Jacquet - 'Five Classic Albums' (Avid Jazz, 2012)


Tenorsaxofonist Illinois Jacquet heeft natuurlijk vooral naam gemaakt als de wildebras van het Lionel Hampton-orkest, aanvankelijk, en het Jazz At The Philharmonic-circus, wat later. Ook met zijn eigen hofjes moesten steevast het hek van de dam en het dak van de tent. Op de dubbelaar 'Five Classic Albums' staan een aantal voorbeelden van dit soort onbesuisde exercities, maar het merendeel van het materiaal appelleert ook aan een meer bedaagde smaak.

Anders dan de meeste rhythm and blues-honkers oriënteerde Jacquet zich niet primair op Coleman Hawkins. Qua timing en toon was Lester Young zijn voornaamste toortsdrager – al placht Jacquet er wat meer soul in te stoppen. Ook zijn honktechniek, het op één noot blijven hangen, komt bij Young weg. Daarbij liet de Texaan vaak een soort kort eind-vibrato horen dat leek te verwijzen naar Ben Webster, die een complete stijl rond dat zuchten bouwde. Dat Webster op 13 december 1954 de studio inliep waar Illinois Jacquet en zijn makkers bezig waren met een opname, was dan ook een gelukkig toeval. Ter plekke werd besloten, dat Webster ('The Brute') twee tracks met Jacquet ('The Kid') op zou nemen. Met name als het tempo wat hoger ligt, is het lastig de tenoristen uit elkaar te houden. Uiteindelijk had Webster een wat ronder en voller geluid. De samenwerking leverde in elk geval een schitterende battle op, 'The Kid And The Brute'.

Hoe wonderschoon de fluwelen ballads van Jacquet ook zijn, ik kickte vooral op de arrangementjes van de naamloze bewerkers (Budd Johnson? Johnny Acea?), die zijn spel in steeds wisselend perspectief plaatsen. In 'Jacquet’s Dilemma’ (Acea?) krijgt de groep zo een Tadd Dameron-feel, terwijl 'Lean Baby' en 'Pleasantly Plump' (Johnson?) naar de stijl van de destijds mateloos populaire Billy May verwijzen, met diens karakteristieke slepende saxen. Een van de tofste werkjes is 'On Your Toes', waarbij het septet (de inlay suggereert een kwintet) een wonderbaarlijke verbintenis tussen bebop en jump jazz weet te bewerkstelligen.

Wat de geluidskwaliteit betreft, tenslotte, kan vastgesteld worden dat de oorspronkelijke Verve-lp's wat helderder klinken dan deze heruitgave, minder dof dus.

Bekijk de Jazztube!
In dit fragment uit de documentaire 'Texas Tenor: The Illinois Jacquet Story' (Arthur Elgort, 1992) vertellen Jacquet en bevriende musici hoe hij tot zijn specifieke sound kwam. Klik op de afbeelding linksboven om de Jazztube te bekijken.

Labels: ,

(Eddy Determeyer, 31.7.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.