Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Cd's | Jazztube
Bill Evans - 'Further Ahead'
Elemental Music, 2025 | Opnamen: 1964, 1965 & 1969
Bill Evans - 'In Norway'
Elemental Music, 2025 | Opname: 1970

Voor liefhebbers van oude jazzopnames vormt het aanbod van Elemental Music een ware schatkamer. Onder andere pianist Bill Evans is hier regelmatig present. De twee meest recente albums bevatten opnames gemaakt tijdens concerten in Finland en Noorwegen. Het eerste album is 'Further Ahead' en bestaat uit opnames tijdens drie concerten, gemaakt in 1964, '65 en '69, met drie verschillende pianotrio's, Evans' meest geliefde vorm. De opnames op 'Bill Evans In Norway' zijn uit 1970, met hetzelfde trio waarmee hij de opnames in 1969 maakte.

De eerste vijf stukken op 'Further Ahead' stammen van 13 augustus 1964, opnamen die nog niet eerder beschikbaar waren. De enige andere opnamen van de tournee die zomer stammen van tien dagen later, gemaakt in Stockholm. Evans' trio bestond op dat moment uit bassist Chuck Israels en drummer Larry Bunker. Met Israels speelde hij al samen sinds de winter van '61, Bunker verving Paul Motian vanaf het voorjaar van '63. Evans was een specialist in het spelen van standards tijdens zijn concerten, iets wat ook op dit dubbelalbum naar voren komt. Daar in Helsinki klonken achtereenvolgens 'How My Heart Sings', 'Come Rain Or Come Shine', 'Nardis' en 'Autumn Leaves'. De enige uitzondering is zijn eigen compositie 'Five'. Direct al in het eerste nummer horen we goed waar de kracht van Evans' trio in lag: de gelijkwaardige bijdragen van alle drie de leden. Puntige, doeltreffende aanslagen van Evans worden mooi aangevuld door Israels en Bunker. De wijze waarop Evans standards speelde was nogal vrijzinnig, een stuk als 'Come Rain Or Come Shine' is dan ook lastig te herkennen, wel een bijzonder mooie bijdrage van Israels hier. Die we overigens ook zeer overtuigend horen in duet met Bunker op 'Autumn Leaves'. Van de tour in het najaar van 1965 zijn veel meer opnamen beschikbaar, maar nu dus ook drie stukken van Evans' bijdrage aan het Helsinki Jazzfestival op 1 november. Eerder dat jaar was hij al in Europa geweest met zijn vaste trio, dit keer ondernam hij zijn tour met bassist Niels-Henning Orsted Pedersen, die vaker Amerikaanse musici tijdens hun Europese tournees begeleidde, en drummer Alan Dawson. Verder was saxofonist Lee Konitz erbij, die we ook in een stuk op dit album horen: 'My Melancholy Baby'. Een van de drie standards die Evans tijdens dat concert speelde, de andere twee waren 'Detour Ahead' en wederom 'Come Rain Or Come Shine'. Zou ik één stuk uit mogen kiezen, dan is dat deze uitvoering van 'Detour Ahead', prachtig zoals Evans de noten hier doseert, uiterst uitgebalanceerd spel.

De tweede cd bevat de opnamen van een concert dat Evans gaf op de universiteit van Tampere, op 28 oktober 1969, eveneens onderdeel van een uitgebreide Europese tournee. Evans speelde inmiddels met bassist Eddie Gomez en drummer Marty Morell, een van de meest consistente trio's in zijn carrière. Evans begint hier met een mooi dynamische eigen compositie, 'Very Early', met onder andere een prachtige solo van Gomez, gevolgd door een serie covers: 'Who Can I Turn To?', waarbij wederom Gomez opvalt, 'Round Midnight', 'Gloria’s Step' van zijn vroegere bassist Scott LaFaro en voorzien van een mooie drumsolo van Morell, 'Turn Out The Stars', waarin vooral de bijdrage van Evans zelf opvalt, en wederom 'Autumn Leaves', met een opvallend ingetogen duet van Gomez en Morell. Het intieme 'Quiet Now' is dan pas weer het volgende stuk van Evans' hand, een boeiend solostuk. Daarna volgen nog twee covers: 'Emily' en wederom Miles Davis' 'Nardis'. Met name die laatste valt op door de overdonderende drumsolo van Morell tegen het einde van het stuk, inderdaad de uitsmijter!

'Bill Evans In Norway' bevat de opnamen, in dezelfde bezetting, van een concert tijdens het Kongsberg Jazz Festival, op 26 juni 1970. Ook hier weer de nodige standards, waarbij direct duidelijk wordt wat de favorieten van Evans in die dagen waren, want ook op dit album staan versies van 'Come Rain Or Come Shine', waar dit album ook mee begint, 'Turn Out The Stars', 'Autumn Leaves', 'Gloria’s Step', 'Emily', 'Who Can I Turn To?' en 'Nardis'. Michel Legrands 'What Are You Doing The Rest Of Your Life?' speelde Evans alleen tijdens dit concert, een mooi ingetogen solostuk, prachtig hoe hij de noten hier weegt. Ook '34 Skidoo', een stuk van Evans zelf, kwam hier nog niet aan bod, een fijn uptempo stuk met mooi abstract spel van de meester. Ook het solostuk 'Quiet Now' vinden we op dit album, gevolgd door Miles Davis' 'So What', een stuk dat we eveneens niet eerder hoorden. Frisse ritmiek met een grote rol van Morell, die we hier ook horen soleren en voor Gomez, die we eveneens horen in een broeierige solo. Er staan nog twee andere stukken op dit album die Evans niet in Finland speelde: zijn eigen 'Midnight Mood' en 'Some Other Time', beide stukken zijn van Evans zelf. Het eerste is een mooi midtempo stuk en bevat onder andere een opvallend melodieuze solo van Gomez, het tweede is een prachtige ballade waarin Evans' prachtige spel volop tot uiting komt.

Tekst: Ben Taffijn