Tenorist en componist James Brandon Lewis is een muzikant met diepgang en dadendrang. Het album 'Transfigration' is zijn derde album binnen een jaar. Hij speelt verschillende soorten muziek, van experimentele progressieve rock/punk, zoals bij The Messthetics, spirituele jazz/gospel, maar vooral geeft hij vooruitstrevende impulsen aan de hardbop en de free jazz. James Brandon Lewis heeft in maart 2024 nog in Nederland gespeeld als sideman bij trompettist Dave Douglas. Pianist Aruán Ortiz, bassist Brad Jones en drummer Chad Taylor zijn al jarenlang, zowel in de studio als live, een essentiële factor in zijn eigen bands.

Het kwartet speelt bijna zonder onderbreking in een goedgevulde Cloud Nine. Geen woord te veel, de hoogstaande jazz moet vooral voor zichzelf spreken. Dit is ontegenzeggelijk het geval, met als kanttekening dat dit niet wordt opgediend in muzikaal hapklare brokken. James Brandon Lewis speelt zowel composities van het album 'Code Of Being' als van 'Transfigration', opgenomen met dezelfde bezetting als in Cloud Nine. Het saxofoongeluid van Lewis is krachtig en gezaghebbend. Zijn virtuoze techniek stelt hij ten dienste van zijn niet aflatende muzikale zoektocht naar vernieuwing en improvisatie. De geesten van John Coltrane en Sonny Rollins zijn latent aanwezig als inspiratiebron, tegen de achtergrond van de muzikale erupties en uitdagende soli. Maar het leidt geen twijfel dat Lewis zijn eigen geluid heeft en een zelfgekozen muzikaal pad bewandelt.

De energie en de rauwheid van emoties zijn leidend in de eerste stukken van het concert. Bij vlagen onstuimig, onnavolgbaar inventief en indringend wordt een stevig appèl gedaan op het aanwezige publiek. Compromisloos, puur en direct wordt de weg gevonden in veelal vrije jazzvormen. Op dat moment zijn de solo's van zijn begeleiders spaarzaam, hun muzikale ondersteuning is echter empathisch en treffend.

In het tweede deel van dit diepgravend optreden wordt geen gas teruggenomen, maar wel met meer ruimte geïmproviseerd. Een emotionele ballad met een oplopende intensiteit verandert heel even in een zacht walsje. Hierna worden de Zuid-Amerikaanse ritmes grondig geïnspecteerd en voorzien van een zinderende solo door Aruán Ortiz op de Fender Rhodes en zwiert Lewis' saxofoon gracieus mee op deze aanstekelijke cadans. Vervolgens is het intro op de piano een opmaat voor een verhalende saxofoonlijn waarin, met het vorderen van het stuk, onheilspellend en meedogenloos wordt geïmproviseerd. Vleugjes calypso en een terugkerend thema waarin de circular breathing-techniek wordt toegepast. Dit wordt opgevolgd door een afwisseling van zwevende en gedempte saxofoongeluiden, waarbij de uitgebreide skills van Lewis over het voetlicht worden gebracht, zonder effectbejag.

James Brandon Lewis heeft de beschikking over het meest felle, aanvallende saxofoongeluid in de moderne jazz. Cerebraal én emotioneel geladen. Niet alleen onberispelijk en rijk gedetailleerd in de uitvoering, maar ook onbevreesd en vol verrassingen. Lewis wordt ondersteund door musici die de meestersaxofonist niet alleen begrijpen maar ook polyritmisch weerwoord geven, wat hem tot grote hoogten leidt.

Foto's: Louis Obbens. Klik hier voor meer foto's van dit concert.

Labels: apr24, Aruán Ortiz, Brad Jones, Chad Taylor, concert, James Brandon Lewis

(Louis Obbens, 26.4.24) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.