"Free music: is it okay if it swings?" De opener die Kevin Whitehead gebruikt in zijn liner notes is meteen de centrale vraag, en die wordt beantwoord met een volmondig 'ja'. Het voorbije decennium bleef dit pianotrio grotendeels onder het oppervlak en dat is zonde, want 'Chance And Change' bevestigt nogmaals dat ze als geen ander spannende vrijheid en onweerstaanbare joie de vivre in de lucht kunnen houden. Michiel Scheen is nog altijd het best bewaarde geheim van de Nederlandse improvisatie en met Raoul van der Weide en George Hadow beschikt hij over een ritmesectie die deelneemt aan een uitzonderlijke collectieve telepathie.

Ze hebben de stuwing van een pompend orkest, maken hoekigheid dansbaar en trippelen frivool langs het oeuvre van Monk en Herbie Nichols, maar dan met de nalatenschap van Misha en Han in het achterhoofd. Hun composities zijn levende, lillende oefeningen in groepsdynamiek, hun improvisaties zijn staaltjes van knetterende instant composing. En dan heb je nog die humor en dat haast kinderlijke spelplezier dat voortdurend voelbaar is. Topplaat van een topband die veel, veel meer aandacht verdient.

Klik hier om dit album te beluisteren.

Deze recensie verscheen ook in Jazz&Mo'

Labels: Blue Lines Trio, George Hadow, Michiel Scheen, Raoul van der Weide

(Guy Peters, 27.1.24) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.