Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

In memoriam
Jaimie Branch

Op 22 augustus overleed in Brooklyn, New York jazztrompettiste en componiste Jaimie Branch. Ze is slechts 39 jaar oud geworden.

Branch belichaamde de essentie van jazz: vrijheid om te musiceren, vrijheid om te experimenteren. Improvisatie als volwaardige en volmaakte kunst. Haar muziek was doordrongen van engagement, zonder er doekjes om te winden. Laffe politici werden niet gespaard. Zo is haar 'Love Song' gericht aan "assholes & clowns". Maar, zoals ze in een interview zei: "You know, even assholes need some love."

Jaimie Branch is niet uit het niets komen aanwaaien. De trompettiste maakte al een aantal jaren deel uit van de levendige muziekscene in Chicago toen zij naar New York verhuisde en daar wilde laten horen hoe Chicago klinkt. In januari 2016 begon ze in Brooklyn aan een reeks maandelijkse freejazzsessies met andere muzikanten uit Chicago en vanaf juni werkte ze een deel van de ideeën verder uit die improviserend waren ontstaan. Door haar voorkeur voor improvisatie en haar bijdrage aan de muziek van anderen in Chicago had Branch al goede contacten in het milieu. Zij wist zich in New York te omringen met celliste Tomaka Reid, bassist Jason Ajemian en drummer Chad Taylor. Met hen en nog vier gastmuzikanten maakte Jamie Branch haar 'Fly Or Die' stap voor stap tot een debuutalbum waar duidelijk aan gewerkt is. Het resultaat is een soort van suite met schitterende kleuren in uiteenlopende taferelen. (Danny De Bock)

Bij eerste beluistering lijkt 'Fly Or Die' een wat eigenaardige, soms zelfs bizarre plaat, maar al snel wordt duidelijk dat Branch er samen met haar kompanen in geslaagd is om een totaalwerk te creëren dat z'n heel eigen hoekje opeist. Het is jazz, er wordt vrij geïmproviseerd, aangeleund bij kamermuziek, lijfelijke grooves én collagekunst, maar de overheersende indruk is die van organische samenhang, een schier eindeloze creativiteit en een persoonlijke stempel die misschien wel even op zich liet wachten, maar dubbel zoveel indruk maakt door zijn treffende originaliteit. In een periode waarin soms de meest ordinaire scheten tot kunst verheven worden, is dit niet minder dan een revelatie. (Guy Peters)

Twee jaar later verscheen de opvolger, 'Fly Or Die II: Bird Dogs Of Paradise', waar we Branch ook als vocaliste horen, met messcherpe, maatschappelijk bevlogen teksten. Tot slot kwam vorig jaar 'Fly Or Die Live' uit. Koop dat album en je hebt een aardige impressie van het concert op Rewire [Festival in Den Haag, RED.]. Maar ook niet meer dan een impressie, want meer dan andere jazzmusici moet je Branch live horen. Haar zien dansen en bewegen over het podium, ze kan nog geen vijf seconden stilstaan. Haar horen blazen, op het scherpst van de snede, haar horen zingen, praten, schreeuwen, met grote urgentie. (Ben Taffijn)

In de Jazztube hieronder een korte documentaire over Jaimie Branch.
Foto: Louis Obbens