Draai om je oren - Jazz & meer

Joe Lovano Trio Tapestry, woensdag 18 mei 2022, Bimhuis, Amsterdam

Schatplichtig aan de meestersaxofonisten van de vorige eeuw speelt multisaxofonist Joe Lovano al decennialang een cruciale, muzikaal zeer wendbare, rol in de hedendaagse jazz. Dat neemt echter niet weg dat de Amerikaan met Siciliaanse roots zich vooral thuisvoelt bij de hardboptraditie waarin virtuositeit, snelheid en een hoog energiegehalte domineert. Jarenlang heeft Lovano platen uitgebracht bij het gerenommeerde jazzlabel Blue Note. Het basloze trio Tapestry met avant-garde pianiste Marilyn Crispell en drummer Carmen Casteldi vormt hierop een uitzondering. Het trio heeft twee albums uitgebracht, waarvan 'Garden Of Expression' de meest recente is.

In het pauzeloze concert wordt een groot arsenaal aan stukken gespeeld. Open en ruimtelijk door het ontbreken van de contrabas. De composities zijn afkomstig van de albums 'Tapestry' en 'Garden Of Expression' en enkele van een nieuw uit te brengen album waarvan de opnamen binnenkort starten. Het zijn minuscule muzikale schilderingen, die op het snijvalk liggen van aangename lyriek en abstractie. Bij tussenpozen voorzien van een meer intense spiritualiteit.

Casteldi speelt met zijn minimalistisch drumwerk ogenschijnlijk een minder opvallende rol. Dit wordt veroorzaakt door de afwezigheid van een prominente beat. Schijn bedriegt, want zijn percussie is door de ruimtelijke sfeer die wordt gecreëerd een streling voor het gehoor. De rol van Crispell is door het schilderen van klankkleuren meer prominent. De pianiste zorgt voor rijke, intens geïmproviseerde versierselen, een wisselend notengebruik en het aanbrengen van stiltes en zware versnellingen. En in haar complexe ritmiek en gevoel voor harmonie zijn ook contrasterende melodische accenten effectief en onverbiddelijk.

Het spel van Lovano is in deze intense setting meer contemplatief van aard. Zijdezacht, soms dromerig en overwegend impressionistisch en sferisch van toon. Lovano toont zich in het leeuwendeel van dit optreden geen tenorist van de grote gebaren. Zijn tenorgeluid heeft een milde klank en de focus ligt op rijke detaillering. Niet altijd makkelijk en voor de hand liggend, maar wel van een pure schoonheid. Lovano soleert in het concert tweemaal met een hoger energiegehalte tijdens een korte calypso. Maar ook na een sacraal begin op de taragota, met een intense spiritualiteit, schakelt Lovano over op de tenorsaxofoon en accelereert de blazer naar een gepast hoogtepunt.

Jazz met elementen van milde avant-garde gevoed met klassieke muziek is niet het enige opvallende kenmerk. Het concert benadrukt dat het aangaan van een muzikaal gesprek tot een enerverend resultaat kan leiden.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.