In Tony Hoytings compositie 'Last Lullabye', een hommage aan zijn held George Shearing, kwamen alle kwaliteiten bijeen die karakteristiek zijn voor zijn trio ChamberJazz. Subtiel, doch intens en naadloos samenspel, heel precieze unisonolijntjes van piano (Hoyting) en gitaar (Daan Kleijn), humor. Heel listig had Hoyting citaten van Shearings grote hit 'Lullabye Of Birdland' in zijn stuk verweven.

Geen drummer: die plegen de fijnere nuances van een combo immers nog wel eens aan barrels te slaan. Gitaar en contrabas (Marco Kervel) namen de ritmische honneurs waar. Dat deed het duo voorbeeldig. Strak en stuwend, zoals je dat tegenwoordig nog maar weinig hoort. Denk: het Quintette du Hot Club de France; denk: Count Basie.

De naam van Shearing is gevallen. Iets van de harmonische verfijning van deze meester was in de stijl van ChamberJazz doorgesijpeld. Zijn orkestrale karakter heeft Hoytings trio gemeen met andere pianotrio's waarvan het concept niet is blijven steken in klavier plus ritmesectie. Bij mij kwamen in ieder geval associaties met Ahmad Jamal en Junior Mance boven. In Oscar Petersons (weer een held) 'Wheatland' trokken Kleijn en Kerver een lekker ouderwets lopend ritme, waar de gitarist nog een pastelkleurtje doorheen mengde. Wat een oren, deze heren!

Dit soort amalgamen van jazz en kamermuziek is natuurlijk geknipt voor een zondagmiddag in Het Rode Hert in Roderwolde, maar ik kan me voorstellen dat het op een willekeurige maandagochtend in Mezzrow in New York ook prima zou kunnen werken.

Foto: Hammie van der Vorst

Labels: ChamberJazz, concert, feb22, Tony Hoyting

(Eddy Determeyer, 18.2.22) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Robin Verheyen Trio - 'Zabonpr​é​s Sessions'
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.