Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Cd
Larry Coryell & Philip Catherine - 'The Last Call - Jazz At Berlin Philharmonic XI' (ACT Music, 2021)
Opname: 24 januari 2017

Het zijn de opnames van het allerlaatste concert dat de wereldberoemde gitarist Larry Coryell gaf. Om precies te zijn op 24 januari 2017 in de Berlijnse Philharmonie, als onderdeel van de serie 'Art Of Duo'. We horen hem samen met die andere grootheid op de snaren, de Belg Philip Catherine en in een aantal nummers met trompettist Paolo Fresu, pianist Jan Lundgren en bassist Lars Danielsson. 'The Last Call' verscheen bij het Duitse ACT Music, dat regelmatig opnames van jazzconcerten in de Berlijnse Philharmonie uitbrengt. Het was zeker niet het eerste treffen tussen deze twee gitaristen. Ze kennen elkaar al een halve eeuw en maakten eind jaren 70 samen reeds een tweetal albums.

In de eerste vier stukken horen we de twee samen als duo, te beginnen met 'Miss Julie'. Soms in harmonisch samenspel, soms in de rol van solist en begeleider. Fragiele klanken, veel oog voor detail en sfeervol spel waarin altijd de melodie centraal staat: het zijn de gemeenschappelijke kenmerken van deze grootmeesters. Hier geen vreemde experimenten, geen avant-gardistische uitspattingen. Wie op welke momenten de leiding heeft kan ik niet altijd uitmaken (dat had als informatie wel op het hoesje gemogen, maar helaas), daarvoor ken ik de musici niet goed genoeg. Veel maakt het niet uit, de melodie in 'Homecomings' is desalniettemin wonderschoon. Mooi hoe die hier zeer verstild voor het voetlicht wordt gebracht, uiterst sober, maar doeltreffend begeleid. Jazz, maar de klassieke traditie en die van de volksmuziek klinkt er ook in door. Het exotische element vinden we vooral terug in 'Manhã De Carnaval' uit de film 'Orfeu Negro', de overbekende compositie van Luiz Bonfá en Antonio Maria. Overbekend, maar de twee gitaristen weten het prachtig op te frissen. Met het dynamische 'Jermin-Eye’n', net als de twee eerste stukken een compositie van het duo, wordt deze set afgesloten. Overigens is dit zonder meer het beste stuk om een optimaal beeld te krijgen van het onwaarschijnlijk goede samenspel tussen de twee.

De duoset wordt gevolgd door de klassieker 'Embraceable You' van George Gershwin, waarin Catherine te horen is met Lundgren en Milt Jacksons 'Bags' Groove', waarin we Coryell horen met Danielsson. Het eerste stuk laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Gloedvol maar ingetogen legt Catherine hier de melodie neer, gevolgd door Lundgren die zich iets meer variatie veroorlooft op de piano. Dat dit duo - overigens net als dat van Coryell en Danielsson - nooit eerder samenspeelde, valt geenszins op; samen vormen ze een mooie eenheid. 'Bags Groove' dateert van een andere tijd en dat hoor je er natuurlijk direct aan af, Coryell voelt zich er duidelijk bij thuis en geeft met veel ritmegevoel vorm aan deze klassieker, met hulp van de groovy bas van Danielsson. Tot slot klinkt er nog een klassieker, 'Green Dolphin Street' van Oscar Peterson. Nu haakt ook Fresu's trompet aan en horen we voor het eerst het complete kwintet. Een hoofdrol ligt hier voor Fresu, die in eerste instantie de melodie vormgeeft, zo te horen gevolgd door Catherine. Een mooie afsluiting van een bijzonder concert.