Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Festival
Betoverend fluistersprookje

Margriet Sjoerdsma Odelion Orchestra, vrijdag 20 november 2020, Amersfoort Jazz Online, De Lieve Vrouw, Amersfoort

Amersfoort Jazz Online presenteerde 19 Dutch World Jazz-acts voor een internationaal kijkerspubliek online. Daarbij lag de nadruk op eigenzinnige vrouwen in de muziek, die we in een serie van vier recensies de revue laten passeren. Vandaag het derde deel.

Het is anno 2020 bon ton om als Nederlandse jazzzangeres in Noorwegen in retraîte te gaan. Om tot rust te komen, in harmonie met de natuur te komen, te zoeken naar de stem van de aarde, de oermelodie. Ook Marloes Sjoerdsma trok zich er terug, in 2017, in een eenzame blokhut vernoemd naar Sint Odilia van de Elzas, waar zij de muziek en teksten naar de oppervlakte van haar gemoed masseerde.

De zangeres met de vele gezichten (ze staat op elke foto weer anders en ondergaat een voortdurende mysterieuze morfose) stelde vervolgens een ensemble samen onder de naam Odelion, waarmee zij rustieke dramapop vertolkte. Het pareltje 'Lying Hearts That Lie Awake At Night' floreert op internet. Inmiddels is het ensemble omgevormd tot een klein kamerorkest met drie blazers en drie strijkers, gegroepeerd rond de meditatieve pianist Jeroen van Vliet. Met dit ensemble, Odelion Orchestra genoemd, beklimt ze zo goed en kwaad als het kan vanwege de crisis de podia. Vrijdag 20 november opende zij de 42ste editie van het live-gestreamde festival Amersfoort Jazz met de suite 'Northern Lights'.

Wij mochten daar als een van de weinigen bij zijn en konden als liefhebber ons geluk niet op. Het magistraal klinkende miniorkest Odelion overtuigde in de verder lege theaterzaal van De Lieve Vrouw van begin tot eind met uitgesponnen, dynamische, fijnbesnaarde en breekbare neo-klassiek. 'Northern Lights' is eclectische kamermuziek met elementen van folk, jazz, pop en kleinkunst, smaakvol gearrangeerd door de bandleden zelf, waaronder celliste Annie Tångberg en trombonist Louk Boudesteijn. Zonder drums, bas en elektrische gitaar klinkt deze bezetting veel akoestischer dan de vorige bezetting, wat goed blijkt in de uitvoering van 'Lying Hearts'. Op gezette tijden hield Sjoerdsma even stil en was er ruimte voor fantasierijke improotjes door bastrombonist Pablo Martinez, die bovendien een staaltje gipsy vocalen mocht vertonen, en hoornist Romain Bly. Uiteraard zongen de violisten Isabella Petersen en Vera van der Bie meerstemmig mee en speelde de laatste als eerste een stukje op haar zingende zaag.

Indrukwekkend, hoe het ensemble voor de lege tribune bezield muziek maakte, zonder de ontvankelijke partij - die de handen zeker had stukgeklapt. Nu maar hopen dat de mensen thuis genoten hebben van de suite, die als een fluistersprookje aan het geestesoor voorbij trekt. Margriet Sjoerdsma zingt ons een verhaal voor het slapen gaan. Zij laat de luisteraars denkbeeldig neervlijen aan haar boezem en wiegt hen sussend naar haar mistige dromenland. Zij verbrak zelf de betovering toen ze opeens reclame begon te maken voor haar plaat. Dat doen artiesten gewoonlijk aan de bühne, om nog wat over te houden aan de muze. Maar gelukkig hield de frêle schoonheid het kort en zette ze met een ijle uitvoering van 'Wish Upon A Star' en een mixolydische oorwurm over de liefde een mooie streep onder het optreden.

Foto's: Peter Putters

Labels: ,

(Storm Bakker & Sophie Kamphuis, 21.12.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.