Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Hoe fans de jazz vooruithelpen
Grünen, woensdag 11 december 2019, Paradox, Tilburg

Hoe kan het dat een van de betere Duitse pianotrio's, bestaande uit drie van de meest actieve musici in de scene van de experimentele jazz, Grünen, nog nooit eerder in Nederland optrad? Het betreft hier nota bene musici uit ons buurland. En zoals gezegd, de leden zijn niet de eerste de besten. Pianist Achim Kaufmann, bassist Robert Landfermann en drummer Christian Lillinger hebben hun sporen inmiddels meer dan verdiend, en niet alleen in Duitsland. Het is dat een fan van dit trio, iemand die met grote regelmaat de Loft in Keulen frequenteert, de moeite nam om het Tilburgse Paradox over te halen dit trio te boeken, anders waren we verschoond gebleven van een meer dan bijzonder optreden.

Toen ze in april 2009 hun eerste album opnamen, in de Loft, deden ze dat nog onder hun eigen namen en kreeg het album de naam 'Grünen'. Blijkbaar beviel de samenwerking, want de opnamen die het trio in oktober 2012 en mei 2013 wederom in de Loft maakte, verschenen in 2014 onder de naam 'Pith & Twig', terwijl het trio zich nu ook Grünen noemde. Vreemd genoeg verscheen nadien geen nieuwe album, iets dat wel weer eens tijd wordt. Want spelen kunnen de drie als geen ander.

Kaufmann, die overigens van 1996 tot 2006 in Nederland woonde, heeft zowel een talent voor het lyrische, bijna klassieke, als voor het meer abstracte. Zijn spel kenmerkt zich door een grote mate van trefzekerheid. Landfermann, hier minder bekend, valt met name op door zijn zangerige manier van spelen, zijn ritmegevoel is perfect, maar hij weet net zo goed wonderschone melodieën uit zijn bas te halen. Tot slot hebben we Lillinger, die enige jaren geleden nog te gast was tijdens het Doek Festival, en zijn hoekige, spontane stijl van spelen. Het lijkt hem allemaal aan te komen waaien, maar niets is minder waar. Hij is iemand die met een perfecte timing de luisteraar weet te overrompelen met explosieve golven van klank.

Hier in Paradox speelt het trio twee sets, zonder enige vorm van pauze tussen de nummers. Naadloos wordt alles aaneengeregen. Het is dat er stijlbreuken zijn, anders zou je de overgangen niet eens doorhebben. Wat ze dus exact gespeeld hebben? Geen flauw idee. Maar als ik naderhand 'Pith & Twig' nog eens opzet, herken ik wel het een en ander.

Beschouwen we het geheel, dan vallen een aantal zaken op aan dit trio. Allereerst de rolverdeling: Grünen past in een trend waarbij de pianist niet langer de allesbepalende factor is. Op menig moment is dit eerder een drum- of een bastrio dan een pianotrio. Ten tweede is de samenwerking tussen deze drie musici zeer hecht, iets dat met name opvalt in de vrij stevige, ritmische passages, waarin deze mannen een krachtige stroom produceren. Bijzonder zijn verder de rustige passages, als er met elkaar wordt gewerkt aan een soort van geluidssculptuur. Als voorbeeld noem ik het laatste deel van 'Foliage Misconstrued' van 'Pith & Twig', waarin Lilinger zijn drumstel met allerlei voorwerpen bewerkt, Landfermann subtiel de strijkstok hanteert en Kaufmann onbestemde noten laat weerklinken. Prachtige momenten zijn het, waarop het experiment hoogtij viert en we aangenaam verrast worden.

Fantastisch dus dat dit trio nu eens bij ons klinkt, Keulen is tenslotte niet naast de deur. En dan te bedenken dat er nog veel meer van die uitstekende musici rondlopen die we hier nooit horen. Dat mag echt anders.

Concertfoto's: Eddy Westveer

Labels: ,

(Ben Taffijn, 15.12.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.