Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert / Jazztube
De stilte van afwezigheid
Avishai Cohen Quartet, zaterdag 5 maart 2016, TivoliVredenburg, Utrecht

De Herzzaal van TivoliVredenburg is bedoeld voor onversterkte kamermuziek. Sinds het geluidslek gedicht is, wordt de zaal ook ingezet voor akoestische jazzconcerten. De zaal leent zich daar prima voor en kenmerkt zich door een fijne kleine galm. Het Avishai Cohen Quartet maakt daar veelbetekenend gebruik van, want het onderstreept immers gevoelens van verlatenheid, inkeer, intimiteit en verstilling. En dat is nu net het spectrum van emoties waarin dit kwartet zich deze avond graag beweegt.

Als Avishai Cohen de demper op zijn trompet zet tijdens het nummer 'Life & Death' weerklinkt levensgroot die herkenbare lyrische en breekbare toon van zijn grote voorbeeld Miles Davis. Maar Cohen is te avontuurlijk ingesteld om die herkenning verder te exploiteren. Hij gebruikt het als een ouverture van waaruit hij verder dwaalt.

Hij speelt deze avond integraal zijn laatste album 'Into The Silence'. Dit album kreeg zijn vorm en betekenis door Cohens reflecties op en nagedachtenis aan zijn vader, die kort voor dit project overleed. Hij wilde deze gebeurtenis doorvoelen en troost vinden door daar muzikaal uitdrukking aan te geven. De albumtitel licht Cohen als volgt toe: 'Het is de stilte van afwezigheid, zoals foto's van iemand die er niet meer is. Je kan hem niet meer horen, voelen en zien.'

Met veel introspectie verkent en onderzoekt hij emoties zoals verlatenheid, pijn, weemoed, twijfel, gemis, verwarring en bezinning. En zwervend langs die emoties ontdekt hij muzikaal troost in moed, liefde, berusting, overgave en hoop. De emoties stapelt hij als herdenkingssteentjes tot een torentje, zoals je dat vaak op Joodse graven ziet. Zo schept hij het requiem waarmee hij zijn vader wil eren. De man die zo graag zelf een instrument had willen leren bespelen, maar dat niet kon omdat hij het mogelijk wilde maken dat zijn kinderen naar het conservatorium gingen en allemaal uiteindelijk verdienstelijke musici werden. Anat Cohen als klarinettiste en Yuval Cohen als saxofonist.

Hij vroeg zijn zielebroeders bassist Barak Mori, drummer Nasheet Waits en pianist Yonathan Avishai om met hem deze zoektocht aan te gaan. Het kwartet heeft weinig leiding nodig; ze weten en voelen wat Cohen wil uitdrukken en weten dat vitaal en urgent voor henzelf te maken. Yonathan Avishai zorgt met zijn texturen van repeterende of over elkaar verschuivende motieven voor een inspirerende voedingsbodem. Iedereen krijgt en neemt voldoende ruimte om op eigen manier het onderwerp in te duiken en bij te dragen aan de toonzetting van de avond.

Het is Cohens contemplatieve benadering en kleuring die je als luisteraar raakt. Een soort intensiteit die soms uitbundig is maar altijd net een tandje wordt ingehouden. Verstilde harmonieën en melodieën met veel lucht om de tonen, waardoor je zijn belevingswereld in kan stappen. Het is dat tomeloze onderzoeken dat hij wil belichamen. Dat is wat fascineert.
Zelf zegt hij het zo:
'By playing who you are there aren't really any mistakes possible. Like Dr. Seuss said: "No one is - youer- than you". Everyday we are someone else. And if you are trying to create who you were yesterday the search is over.'

Foto's: Koen Peters

In de Jazztube hierboven zie je een interview met Avishai Cohen.

Labels: ,

(Kees Schreuders, 18.3.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Spinifex - Maxximus
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info









Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.