Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd / Jazztube
Ben Goldberg - 'Orphic Machine' (BAG, 2015)

Opname: september 2013

Voor 'Orphic Machine', een hommage aan de in 2014 overleden dichter Allen Grossman, heeft klarinettist/componist Ben Goldberg gedichten op muziek gezet en deze voorzien van zang door Carla Kihlstedt.

De negenkoppige band draagt daarbij zorg voor welluidende klanken, die de wat absurdistische gedichten van Grossman goed ondersteunen. Sterk ensemblespel, passend in de beste bigbandtradities, wordt hier afgewisseld met sterke, melodieuze solo's, zoals door trompettist Ron Miles in 'Line Of Less Than Ten'. Op de dromerige melodie blaast hij een intense, fragiele, licht schurende solo. Het ritme van 'Bongoloid Lens' kent de klezmerinvloeden die bij Goldberg nooit ver weg zijn. Het nummer biedt hem alle ruimte om met warme klanken het ensemblewerk te doorsnijden.

Volgens Grossman is "the function of poetry to obtain for everybody one kind of success at the limits of the autonomy of the will". Kihlstedt zingt de regel op een marsachtig ritme, door drummer Ches Smith geslagen en afgewisseld met bluesy klinkend pianospel van Myra Melford, waarna Goldberg zelf weer een van zijn swingende solo's ten beste geeft. Ook Rob Sudduth sluit verderop goed aan op deze blues met een heerlijk vette solo op zijn tenorsax, terwijl gitarist Nels Cline zijn gitaar hier laat scheuren en janken.

"When I realize the autonomic systems of which consciousness is a contingency, I find myself in the act of care." Deze woorden van Grossman zijn door Goldberg voorzien van een meeslepende, delicate melodie. Bijzonder hier is het vibrafoonspel van Kenny Wollesen: licht en vibrerend brengt hij welluidende accenten aan. Het nummer, rustig klinkend in de passages waarin Kihlstedt zingt, heeft in de instrumentale passages vaak iets dwingend ritmisch, alsof het naar een climax toe wil werken. Zoals in de rockende gitaarsolo van Cline.

Het absurdistische in de gedichten van Grossman komt mooi tot uiting in 'The Present': "The date of my death has not yet occured, in the calender of past days. How do I know? Perhaps I have forgotten my death. How do I know? But something would have reminded me." Voor deze tekst heeft Goldberg gekozen voor een speelse orkestratie, waarin vooral het plukken aan de bas door Greg Cohen opvalt, evenals het trompetspel van Miles dat Kihlstedt hier begeleidt. En het is Melford die met sprankelend pianospel de woorden vertaalt in een meeslepende blues.

In de Jazztube hierboven kun je kijken naar de korte film 'The Making of Orphic Machine'.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 6.10.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.