Samen met bassist Takashi Sugawa en drummer Ittetsu Takemura vormt pianiste Satoko Fujii sinds 2019 het Tokyo Trio. Dit 'Dream A Dream' is na twee livealbums het eerste studioalbum. In het persbericht bij dit album stelt Fujii terecht dat het trio zou kunnen volstaan met pure improvisatie om tot goede muziek te komen en toch is dit niet waar ze hier volledig voor kiest: "Sometimes I write a lot, but other times I write just a few bars to set the mood. For instance, 'Dream A Dream' has a long theme that is very much written but then we improvise and I use some parts from the theme to cue a change in the feel. 'Summer Day' has very few written parts, but I use them as cues to start the next section. I love composing the structure as well. Solos, duos, and collective sections are very much planned but we always can change them as we listen and play."

Het album, slechts bestaande uit vijf stukken, vangt aan met 'Second Step'. We horen eerst Fujii met intiem, maar abstract spel, aanzwellend tot onweer. Dan is het de beurt aan Sugawa, geconcentreerd trekkend aan zijn snaren en aansluitend aan Takemura om te soleren. Pas na enige minuten komt het triospel dus pas op gang, culminerend in een onverwachte melodie. Het eerdergenoemde titelstuk 'Dream A Dream' begint uiterst subtiel, Sugawa trekt lange lijnen met zijn strijkstok, Takemura en Fujii creëren een vrij duistere klankwereld. Dan breekt Fujii erdoorheen met een dromerige melodie. Aansluitend is het Sugawa die verrast met een al even dromerige pizzicato gespeelde solo. Ook Takemura overtuigt in dit vrij lange nummer met een bijzondere drumsolo. Het derde stuk, dat 'Summer Day', is een heerlijke abstractie, precies zoals Fujii hierboven beschrijft: hier overheerst de improvisatie op indrukwekkende wijze. Tot slot klinkt het spannende 'Aruka', met meesterlijke solo's van alle drie de leden van dit uitstekende trio.

Op 'Yama Kawa Umi' horen we Satoko Fujii eveneens in een trio, alleen nu bestaande uit piano, trompet (Ramón López) en drums (Natsuki Tamura). Ze werkten voor het eerst samen in 2020, deden een tour en maakten het album 'Mantle'. In 2023 deed zich een nieuwe gelegenheid voor tijdens een Europese tour van Fujii en Tamura, de twee togen naar Parijs om López te ontmoeten. "Natsuki and I composed especially for this trio," zegt Fujii over de ontmoeting. "We know Ramón is a great improviser so we tried to leave plenty of space for his voice to come through. For me, his playing is so sensitive and he listens to the other musicians so closely and carefully. Natsuki likes his drumming because it is very pure without any showing off."

Het album begint zeer onstuimig met 'Headwaters', het lijkt wel of Fujji die composities in het vliegtuig heeft laten liggen. Tot het totaal omslaat en er een delicaat melodisch patroon klinkt, gespeeld op de piano. Verderop loopt de spanning, met name door de bijdrage van López weer op. 'Signpost' begint ingetogen, slechts enkele noten klinken hier. Verderop is het vooral het spel van Tamura wat opvalt en de ritmiek van Fujii. Ritmiek ook in het boeiende 'Sparkling Water', inderdaad, als stromend water. Tot Tamura het half blazend, half pratend doorbreekt. En prachtig die solo van hem in 'One Day Later', mooi ondersteund door López. Hij blijft een van de beste trompettisten van dit moment. Creatieve chaos in 'Cold Water' en 'Dusk Sky', heerlijk hoe de klanken hier op elkaar botsen. Het titelstuk 'Yama Kawa Umi' is dan weer een stuk harmonischer en met name Tamura weet hier te boeien met die luisterrijke, wat weemoedige solo.

Labels: cd, Ittetsu Takemura, Natsuki Tamura, Ramón Lopez, Satoko Fujii, Takshi Sugawa

(Ben Taffijn, 8.7.25) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Rest in peace
Henny Vonk
(1937-2025)
Foto: Cees van de Ven

Cd van het moment:
Spinifex - Maxximus
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.