Onder de handen van deze virtuoos (die zowel Bach als Davis speelt) lijken er wel meer toetsen op een piano te liggen dan in werkelijkheid. Op een fabuleuze manier switcht hij van assertief gespeelde, krachtige melodieën naar schier eindeloze arpeggio's om enkele seconden later weer in een ragfijn en gevoelig toucher over te gaan.

Peacock en Motian grijpen hun kansen met beide handen en spelen subliem en subtiel in op de frasen van de meester - het kent geen einde. Je hoort het kreunen en zuchten, het loskomen van de energie en de inspiratie, live voor het publiek uit jazzclub The Deer Head Inn. De energie in 'Straight No Chaser' bijvoorbeeld: dynamiek, volle akkoorden, voor je voeten gegooid, intuïtief goed wetend welke richting het zal uitgaan. De intuïtie en het improvisatietalent spatten eraf.

Deze opnames van getuigen van het meesterschap van een pianist die nu, door gezondheidsproblemen, al deze mogelijkheden kwijt is. Elke melodielijn bestaat uit honderd noten, en toch is er niet een te veel of te weinig, alles is netjes uitgebalanceerd, gebaseerd op een subliem torenhoog muzikaal gevoel, met veel empathie ook voor bassist en drummer die mede de songs bepalen - zij voelen de meester feilloos aan.

Een mooie vervolgopname op de eerste set, die in 1994 werd uitgebracht onder de titel 'At The Deer Head Inn'.

Keith Jarrett (piano), Gary Peacock (contrabas), Paul Motian (drums)

Deze recensie verscheen ook in Jazz&mo'

Labels: cd, Gary Peacock, Keith Jarrett, Paul Motian

(Marc Van de Walle, 19.6.25) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Kristina Fuchs &
Jeroen van Vliet -
Life, You Are Beautiful
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.