De Poolse altsaxofonist Maciej Obara is hier te lande wat minder bekend, al timmert hij al meer dan een decennium aan de weg. Ongeveer net zo lang heeft hij een kwartet, waarvan onlangs het vierde album 'Frozen Silence' verscheen. Er waren in het begin wat wisselingen, maar inmiddels blijken pianist Dominik Wania, bassist Ole Morten Vågan en drummer Gard Nilssen trouwe kompanen.

Direct al in de opener 'Dry Mountain' horen we Obara met een opvallend lichte saxofoontoon, muziek als poëzie. Ingetogen, maar zeer doeltreffend begeleid door Wania. Een echte melodie krijgen we hier niet, daarvoor tasten de twee de abstracties te veel af. We horen Vågan en Nilssen hier ook, maar zeer bescheiden en vooral ondersteunend. En boeiend, die uiterst fragiele lijnen die Obara blaast in 'Black Cauldron', al even subtiel ondersteund door Wania. Naar het einde toe wordt het wat dynamischer, schudt Nilssen het geheel wat op. Geheel anders van karakter is het titelstuk 'Frozen Silence', vooral Warnia valt hier op met zijn melodische, maar ook fel ritmische pianospel, prachtig begeleid door het stuwende spel van de ritmesectie. Obara laat hier horen dat hij ook flink fel kan spelen, maar toch, ook 'High Stone' leert dat hij het meest op zijn plaats is in de meer ingetogen, noem het maar gerust meer spirituele stukken. Op zulke momenten - we horen het ook mooi terug in 'Rainbow Leaves' - schildert hij werkelijk met klank, zijn toon voortdurend doserend. En ik speel geen saxofoon, maar juist dat zachte, ingetogen spel lijkt me het moeilijkst. En dan Wania, die ook hier weer prachtige vergezichten laat zien.

Wellicht is het u al opgevallen aan de titels, maar Obara heeft zich voor dit album, met allemaal stukken van zijn hand, laten inspireren door de natuur, meer specifiek die van de bergachtige Karkonosze-regio in het westen van Polen. Nilssen mag ‘Twilight’ openen, met klassiek aandoend slagwerk, wederom gevolgd door prachtig subtiel spel, dat een grote wijdsheid uitstraalt. Na het wederom wat fellere 'Waves Of Glyms' klinkt tot slot 'Flying Pixies'. Wederom een rustig en ingetogen stuk, het was te verwachten, maar wat een prachtige toon laat Obara ook hier weer horen.

Labels: cd, Maciej Obara

(Ben Taffijn, 12.11.23) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.