Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Concert
Diepe grooves en uitbundige improvisaties
Marc Ribot: The Jazz-Bins, woensdag 19 april 2023, Paradox, Tilburg

De onorthodoxe gitarist Marc Ribot uit de New Yorkse underground speelt overwegend rauwe, gruizige gitaarlicks. Hij wordt gerespecteerd vanwege zijn eclectisch, gewaagd en ongepolijst gitaarspel. Ribot, in het verleden lid van de The Lounge Lizards, wordt omarmd door enfant terrible John Zorn, maar ook door Elvis Costello en Tom Waits. Hij initieert veel projecten, waaronder Marc Ribot Ceramic Dog, een band waarin vrije, experimentele en psychedelische jazz de boventoon voert. In zijn prille carrière heeft Ribot vier maanden getoerd met orgelvirtuoos Brother Jack McDuff. Deze kortdurende samenwerking zorgt decennia later ervoor dat de diepgewortelde liefde voor de Hammond B3, met soulvolle groovende muziek, wordt opgepakt. Maar nu samen met organist Greg Lewis, onder wiens leiding Ribot in 2018 het album 'Organ Blue Monk' heeft uitgebracht.

Een gelikte podiumuitstraling is niet aan Marc Ribot besteed. Gelukkig maar, het draait in de eerste plaats om de muziek en bovenal is jezelf blijven een groot goed. Op een eenvoudige stoel gezeten, vaak met zijn hoofd naar beneden gericht, volledig op de muziek geconcentreerd en zijn vaardigheden ten dienste van zijn instrument: de Gibson Hollow Body. Het optreden blijkt een eerbetoon aan de iconische gitarist Grant Green: de lenige, smaakvolle gitarist met de catchy groove uit de Blue Note-stal. Daar waar Ribot akkoorden als grondslag voor zijn improvisaties gebruikt, heeft de in 1978 overleden Green een voorliefde voor het vermijden van akkoorden en intervallen.

Na een zachtaardige start zoekt het trio relatief snel de aanstekelijke grooves op. Voortvarend wordt de muziek, met standards en bekende stukken zoals 'Sookie, Sookie' uit het repertoire van Grant Green, naar een steeds hoger energielevel gebracht. De linkervoet van Greg Lewis zorgt, bij afwezigheid van een bassist, voor moddervette basklanken en de linker- en rechterhand zorgen voor de begeleidende partijen respectievelijk het melodieuze en solistische deel. Zuiver gierende en galmende tonen teisteren de ruimte dankzij de ronddraaiende Leslie-luidspreker, onlosmakelijk verbonden aan het hammondorgel. Ribot vermengt zijn rauwe sound van blues en rock, en sporen uit de punk, met een diepgeworteld improvisatievermogen uit de free jazz. Soms met dissonante en speelse akkoorden, genadeloos in bepaalde delen van het optreden, maar ook met ingetogen en kwetsbaar gitaarspel. De veelzijdigheid van drummer Joe Dyson imponeert. Hij speelt subtiel en terughoudend, waar nodig stuwend en dynamisch, altijd melodieus en muzikaal.