Het spande er even om of de inmiddels 84-jarige éminence grise van de jazz, Alexander von Schlippenbach, naar brouwerij Martinus in Groningen zou komen. Een tijdje geleden had hij zijn been gebroken, dus reizen naar Groningen lag niet meteen voor de hand. Maar leeftijd en een pas gebroken been schenen hem nauwelijks te deren, want hij stapte - inmiddels weer redelijk hersteld - gewoon, met krukken, op de trein in Berlijn en reisde af naar Groningen. Toch een rit van zo'n acht uur. Maar als een geluk bij een ongeluk moest zijn vrouw, de pianiste Aki Takase, wel met hem mee als zijn reisbegeleider.

Het concert van Schlippenbach stond in het teken van zijn cd 'Slow Pieces For Aki' uit 2020. Alexander zocht grommend z'n weg over het toetsenbord en construeerde prachtige ingetogen en abstracte improvisaties. Hij speelde eigen werk, een fraaie improvisatie op Bach en bij Schlippenbach is Monk natuurlijk nooit ver weg, maar hij verpakt ze altijd prachtig gecamoufleerd in z'n eigen composities. Die zijn een beetje als de man zelf: 'bescheiden' en ontroerend. Takase zag van een afstandje hoe Schlippenbach zijn eerste set vormgaf. Na elk afgerond nummer was zij de eerste die het applaus startte. 

In de pauze gonsde het al een beetje rond, zou Aki ook nog even spelen? En dat gebeurde, al was het even omschakelen voor het publiek, want na de verfijnde abstracte composities van Schlippenbach stak Aki met veel vaart en vol energie van wal en vulde haar deel van het onverwachte dubbelconcert met minder abstracte, meer melodieuze composities. Bij haar eerste furieuze aanslagen zag je het publiek even terugdeinzen. Waar Schlippenbach het toetsenbord als een minutieus onderzoeksobject lijkt te gebruiken, gaat Takase zelfverzekerd en met grote stappen over het wit en het zwart.

Het hoogtepunt van de avond was een mooie quatre-mains, voorafgegaan door een kort overleg tussen de echtgenoten - wie eerst aan de hoge kant van het toetsenbord ging zitten en wie aan de lage kant. Maar dat probleem losten ze ook samen op. Niets dan respect voor deze jazzgiganten, die omwille van hun muziek en hun publiek bereid zijn de ongemakken die bij de leeftijd horen opzij te schuiven en gewoon af te reizen naar een ver concertpodium. De sympathieke Schlippenbach blijft ontroeren en prachtige muziek maken. En als de Stichting Jazz in Groningen het aandurft om hem de komende jaren nog eens uit te nodigen... aan Schlippenbach (en Aki) zal het, denk ik, niet liggen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels: Aki Takase, Alexander von Schlippenbach, concert, feb23

(Willem Schwertmann, 1.3.23) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.