Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert / Cd
Nate Wooley Columbia Icefield Live

zaterdag 4 juni 2022, Jazz in Duketown, Willem II Toonzaal, 's-Hertogenbosch
Nate Wooley Columbia Icefield - 'Ancient Songs Of Burlap Heroes' (Pyroclastic, 2022)
Opname: 14 oktober 2022

Hoe verklank je sneeuw en ijs? Nate Wooley heeft het antwoord. Zo blijkt tijdens het concert als onderdeel van Jazz in Duketown van Nate Wooley & Columbia Icefield. Direct al in het eerste stuk laat Wooley horen hoe je een gletsjer, want dat is dat Columbia Icefield, in klank giet. We horen hem schuiven, knarsen en piepen.

Van de naam van het eerste album, twee jaar geleden verschenen bij Northern Spy, werd het de naam van het kwartet, iets dat we vaker tegenkomen als het niet bij een eenmalig optreden blijft. Een bijzonder kwartet, zeker qua bezetting. Want alledaags is de combinatie natuurlijk niet: Mary Halvorson op gitaar, Susan Alcorn op pedal steel, Ryan Sawyer op drums en Wooley zelf op trompet, gecombineerd met elektronica. En het beste bewijs voor het feit dat het hier niet om een eendagsvlieg gaat, is het feit dat eind volgende maand het vervolg bij Pyroclastic Records verschijnt: 'Ancient Songs Of Burlap Heroes'.

Maar eerst maar even terug naar dit concert van twee sets met vier stukken, in een iets gewijzigde bezetting. Halvorson heeft het simpelweg te druk om met dit kwartet ook nog eens te gaan toeren, maar geen nood; met Ava Mendoza werd een meer dan prima vervanger gevonden. Haar recente album 'New Spells' is daarvan het beste bewijs. Prachtige geluidsculpturen, die zich bewegen tussen dat eerder genoemde gekraak en gekras aan de ene kant en stevige uitbarstingen aan de andere kant: het kenmerkt ook dit concert weer. Maar het mooist zijn de twee verhalen die Wooley met ons deelt en waarin hij teruggrijpt naar zijn jeugd die hij deels doorbracht in de bigband van zijn vader en waar hij het metier van trompettist leerde. Twee mannen uit die band brengt hij hier voor het voetlicht: Lovic Spivacek en Cap'n Jack Chadsey. Met liefde gebrachte verhalen, waarvan het tweede het meest beeldend is. Die over pianist Chadsey, die bij het horen van een plaatsnaam steeds aankwam met "That reminds me of a girl..." en dan aan het vertellen sloeg.

En dan is er natuurlijk nog dat nieuwe album, 'Ancient Songs Of Burlap Heroes'. Met in het naamloze eerste stuk de wind die over de ijsvlakte waait en daarna aansluitend in het tweede stuk 'I Am This Sea That Sings Of Dust' het kraken en schuiven van het ijs waar ik hierboven over sprak, die meesterlijke verklanking van deze imposante gletsjer. Tussendoor klinken Halverson en Alcorn met stemmige akkoorden. Maar het blijft geenszins stemmig, verderop belanden we volop in de hectiek. In 'A Catostrophic Legend' wisselt Wooley die ijsgeluiden op prachtige wijze af met veelal ingetogen klanken van gitaar en pedal steel, verderop in een prachtig duet, en kraakheldere trompetlijnen. Dan slaat iets over de helft de sfeer om en tovert de begeleiding een aantrekkelijk ritme tevoorschijn, een prima voedingsbodem voor Wooley's lange lijnen. En veel meer dan op het eerste album speelt de natuur een rol op dit album. In 'Returning To Drown Myself' zijn de eerste minuten voor het geluid van het water, pas dan horen we sterk gelaagd trompetspel, duidelijk verrijkt met elektronica, iets dat zich doorzet in het titelloze laatste stuk, waarna het water het ook hier overneemt.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels: , , , , ,

(Ben Taffijn, 15.6.22) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.