Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Cd
Naked Ears - 'Naked Ears' (eigen beheer, 2020)

Een van mijn eerste recensies die ik in 2014 schreef voor Draai om je oren was gewijd aan 'Icebear', het debuutalbum van de jazz-funkband Naked Ears, het vehicle van bassist Jasper de Beer. Het duurde tot vorig jaar voor het titelloze tweede album het licht zag. Eerst als download en uiteindelijk ook als cd. Inmiddels is ook de bezetting grondig overhoop gegooid, nu gevormd door De Beer, trompettist Gijs Levelt, tenorsaxofonist Remko Smid, gitarist Gil Lopez, toetsenist Patrick van Herrikhuyzen, drummer Richard Heijerman en percussionist Jasper Goedman. Verder horen we de vocalen van Paul van Musscher en Nyjolene Grey in een aantal nummers.

Je kunt zo'n album natuurlijk op duizend-en-een manieren openen, maar geen past zo goed als deze oproep: 'Don’t Hide Your Funk' en dat doen we dan ook maar niet. Een half zingende, half rappende Van Musscher en een band die staat als een huis: een opzwepende ritmiek, strakke blazerslijnen en wat er zoal bij deze muziekstijl komt kijken. En dan is het tijd voor de eerste solo van Levelt, die net zo goed raad blijkt te weten met klezmer - hij en De Beer kennen elkaar onder andere van de Amsterdam Klezmer Band - als met funk. 'Branch Out' kreeg daarnaast een flinke scheut rock (let hier vooral op de ritmesectie) en overtuigt bovendien door een bijzonder swingende Grey. 'Bloozin’ Nine' valt vooral op door de gierende gitaarsolo van Lopez en de percussiesolo van Goedman. De bijdrage van Van Musscher, wederom half rap en zang, vind ik hier minder geslaagd.

En of deze muziek al niet strak genoeg klinkt, volgt nu de oproep 'Get It Together'. Opvallende titel, want dit is wellicht wel het minst strakke nummer, iets dat overigens niets over de kwaliteit zegt; alleen al die solo van Levelt maakt het tot een onvergetelijk stuk. 'Wa’ Sabi' waarop we wederom Grey horen, valt nog het beste te omschrijven als een stevige ballade met een flinke scheut blues. Verder mooie blazerspatronen en een stomende ritmesectie. Een échte ballade, in een heerlijk traag tempo, is 'Lost Without You', met een bijzonder goed zingende Van Musscher en broeiende blazerspartijen. En dan is er de uitsmijter, het opwindende 'The Glorious Return'. Dat moet op dit album slaan: Naked Ears is terug, en hoe!