Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
![]() Doordenderende trein nadert remise Vanbinsbergen Playstation, vrijdag 27 november 2020, Paradox, Tilburg De teloorgang van het concertbezoek in 2020 is dramatisch. Maar ondanks de coronacrisis zijn er sporadische lichtpuntjes te melden. De leden van Corrie van Binsbergens Playstation waanden zich als koeien in de wei na een lange winter op stal te zijn geweest. De vreugde, de speelsheid en de prikkeling tot musiceren spraken boekdelen. De muziek van Corrie van Binsbergen is lastig te categoriseren. Ze is een van de meest veelzijdige kunstenaars in Nederland, een vindingrijke componist en talentvolle gitarist. Haar carrière ademt improvisatiemuziek, maar is doorspekt met dwarsverbanden uit andere muziekstijlen, literatuur, dans en theater. De bands Corrie en de Brokken en Corrie en de Grote Brokken zijn al even legendarisch als haar niet aflatende drang tot vernieuwing. Voor deze rasimprovisator is ook popmuziek altijd belangrijk geweest. Sterker nog, de scheiding tussen pop en jazz is in haar optiek enigszins gekunsteld. Haar recente dadendrang leidt tot een ogenschijnlijk rigoureuze kentering. De gitaar en het spelen voor publiek wordt binnenkort vaarwel gezegd en de nadruk van spelen wordt verlegd naar componeren. In het kader van het naderend afscheid speelt Van Binsbergen met de band Playstation, in een 'veilige setting', een aantal concerten met als ondertitel 'Remise'.
Het totale ensemble speelt strak en gedisciplineerd zonder dat het speelse, veelkleurige karakter verloren gaat. Elementen van suspense, een doorregen blues- en rockgevoel, mysterieuze tederheid en tegendraadsheid zijn geïncorporeerd binnen de onverbloemde, swingende arrangementen. Hierin blijkt ruimte in overvloed te zijn om te improviseren. Mete Erker op tenorsaxofoon en basklarinet, Miguel Boelens op sopraan- en altsaxofoon, Morris Kliphuis op Franse hoorn en cornet en Joost Buis op trombone blazen allen met bevrijding en een niet-aflatende gulzigheid de dagelijkse corona-ellende van zich af. Dion Nijland op contrabas en Yonga Sun op percussie vormen de verbindende ritmische factor binnen het muzikaal geheel. Albert van Veenendaal op (geprepareerde) piano speelt zuinig, maar avontuurlijk.
Labels: concert (Louis Obbens, 4.12.20) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Redactieadres: Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |