Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
zondag 16 maart 2025 |
||
|
![]() Roest - 'Inloopmuziek' (eigen beheer, 2020) Rok Zalokar Trio - 'Port Songs' (Modigo, 2019) Opname: 2-4 juli 2018
In februari 2017 besteedde ik op mijn blog Nieuwe Noten aandacht
aan de titelloze debuut-ep van het uit Rotterdam afkomstige Roest, het vehikel van slagwerker Ruud Voesten. Onlangs verscheen het vervolg, 'Inloopmuziek', met
wederom vijf straffe, maar ook zeer intense nummers. Inmiddels is Roest
overigens van kwartet uitgegroeid tot kwintet met de komst van een tweede
gitarist, Jelle Roozenburg, en vervangt Joël Botma Tom Ridderbeekx als
trompettist. Wat eveneens veranderd is, is het geluid van deze band. Dat houdt weliswaar nog steeds het midden tussen stevige rock en jazz, maar het klankbeeld is wat meer opgeschoven naar het laatste. Opener en titeltrack 'Inloopmuziek' draagt nog steeds dat dubbele in zich: funky gitaarspel op een niet misselijk ritme, een
gloeiende intense solo, maar ter afwisseling ook intens lyrisch trompetspel van
Botma. 'Logan' is meer jazz dan we tot nu toe van Roest gewend zijn. Na
spannend inleidend spel horen we een wederom lyrische Botma, afgewisseld met al
even melodieus gitaarspel. Langzaam lopen de klanken steeds verder in elkaar
over tot een harmonieus geheel. Dat geldt ook voor de ballade 'Phoenix', waarin we eveneens Botma horen schitteren, maar waarin zeker ook de rol van Voesten opvalt met zijn ongedwongen spel. Met 'Bob' haken we weer overduidelijk aan bij
de rock: stomend gitaarspel, sterk ritmisch slagwerk en dito basspel. Hetzelfde
geldt voor 'The Art Of Shaving', al speelt de trompet van Botma een grote rol in
dit stuk. ![]() Voesten is ook een van de leden van het mede in Rotterdam residerende Rok Zalokar Trio, samen met bassist Fongara. Zalokar zelf speelt piano. In 2018 speelden ze in Ljubljana, opnames die werden uitgebracht onder de titel 'Port Songs'. Het toont de veelzijdigheid van Voesten dat hij zich bij een in alle opzichten 'klassiek' pianotrio eveneens thuis voelt. In de lange opener 'Earth From Space' ontdekken we dat pianist Zalokar, van wie ik eerlijk gezegd niet eerder hoorde, prachtige melodieën tevoorschijn kan toveren. Mooie, romige loopjes serveert hij, terwijl Fongara en Voesten op doeltreffende wijze piketpaaltjes slaan. Qua stijl doet het wel wat aan dat veel bekendere Poolse trio van Marcin Wasilewski denken, net zo beeldend en poëtisch. 'Village Blabbermouth' maakt die associatie overigens weer ongedaan, dit is veel te ongestructureerd voor Wasilewksi. Een aantrekkelijk, puntig nummer, waarin de klanken van de drie instrumenten heerlijk met elkaar botsen. Al even grillig is het spel in de ballade 'Perfect Man' en let dan zeker ook op de combi Zalokar-Voesten.
Foto: Sophie Conin (Ben Taffijn, 19.9.20) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |