Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog
zondag 16 maart 2025
 


Cd
Shiroishi / Golia / Fujioka / Cline - 'Borasisi' (Astral Spirtis, 2019)
Opname: 7 oktober 2018

De combinatie van twee saxofonisten en twee drummers is geen gebruikelijke. Maar aangezien in de hedendaagse improvisatie alles mogelijk is - de eigen fantasie is de enige beperking - hebben we met 'Borasisi' een mooi voorbeeld waar dit toe kan leiden. Patrick Shiroishi en Vinny Golia op saxofoon, Dylan Fujioka en Alex Cline op drums en percussie. De twee oudgedienden, Golia en Cline, behoeven niet echt meer een introductie. Anders is het met de twee relatief jonge musici, Shiroishi en Fujioka. Zij waren mij in ieder geval totaal onbekend en zoeken op internet levert ook niet al te veel op. Beiden zijn echter woonachtig in Los Angeles en delen zo te zien aan hun namen een Japanse achtergrond, al krijg ik dat nergens bevestigd.

Maar goed, uiteindelijk gaat het daar allemaal niet om. De muziek, dat is wat ertoe doet. Op het eerste van de slechts twee stukken, 'Right Eye Sun', horen we direct dat er meerdere saxofoons worden gebruikt. Wie welk instrument bespeelt valt niet te achterhalen, maar wat direct opvalt is de harmonische wijze waarop de klanken hier met elkaar samenvallen. Hier is zonder meer sprake van een dialoog. De twee percussionisten houden zich wat op de achtergrond, breken soms even in, maar het zijn de saxen, sopraan en tenor, die zeer overtuigend en met overgave de leiding nemen. In de loop van het nummer roeren de slagwerkers zich echter steeds meer, worden het steeds meer twee duo's. En het mooie is de spanning die dit oplevert. Ze vullen elkaar aan, maar ook weer niet. Een schurende harmonie, hoe vreemd het ook mag klinken.

In het tweede stuk 'Left Eye Moon' zijn het de percussionisten die beginnen. Hun spel is zoekend, verkennend. Langzaam wordt er een ritme gebouwd. Ziehier het voordeel van twee drumstellen: de prachtige volle klank, ieder gaatje wordt gevuld. Dan valt de percussie nagenoeg stil en horen we de snerpend hoge klank van de sopraansax in een fragiele melodie, vergezeld door een enkel accent van de bekkens. De tenorsax komt erbij en wederom vinden de twee saxofonisten elkaar in een spannende dialoog. Aanvankelijk ligt het tempo hier vrij laag, maar gaandeweg loopt ook in dit stuk het tempo verder op en ontvouwt zich eenzelfde patroon als in 'Right Eye Sun'. Percussionisten en saxofoons bereiken wederom een precair en spannend evenwicht. Een meer dan geslaagd treffen.

Klik hier om dit album te beluisteren.

Labels:

(Ben Taffijn, 13.5.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Loek van den Berg - 'Seafarer'
Klik op de hoes om een paar tracks van dit album te beluisteren







Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.