Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
De geboorte van een bigband
Paradox Jazz Orchestra met 'Remembering The Skymasters', woensdag 29 januari 2019, Paradox, Tilburg

Ik zal een jaar of 5 geweest zijn. Soms waren er in die tijd dansavonden in het hotel-restaurant bij mij in de straat. Ik herinner me dat ik met mijn broers en zus altijd even door het raam gingen kijken. Toen nog enkel glas, dus je kon behoorlijk meegenieten. Als mijn broers en zus al lang verdwenen waren, stond ik nog met mijn neus tegen het raam aangedrukt. Waarschijnlijk heb ik toen de eerste bigband van mijn leven gezien en gehoord. Zo'n 60 jaar later op 29 januari 2020 werd in Paradox het Paradox Jazz Orchestra geboren.

Een initiatief van arrangeur/dirigent/saxofonist Jasper Staps en trompettist Teus Nobel. Een half jaar geleden constateerden zij dat er veel goed bigbandrepertoire ligt te verstoffen. Hoogste tijd om daar wat aan te gaan doen. Zij selecteerden en benaderden topmuzikanten uit hun netwerk en stuurden in te studeren partijen aan hen op. In dit geval repertoire van de Skymasters, een Nederlands radio-orkest dat bestond van 1946 tot 1997. Van 1978 tot en met 1986 verzorgden The Skymasters voor de AVRO het wekelijkse jazzprogramma Swingtime, vanuit Nick Vollebregt's Jazzcafé te Laren.

Op 29 januari kwam het gezelschap van het Paradox Jazz Orchestra voor het eerst in deze samenstelling bij elkaar voor een openbare repetitie van dit repertoire, om na een repetitie van ongeveer twee uur en een korte pauze meteen het eerste concert te geven. Een uniek concept, omdat je als toeschouwer 'the making of' volledig meemaakt.

Mooi om te zien dat tijdens de repetitie dirigent Jasper Staps alleen maar wat accenten hoefde te leggen. Een paar vaktermen waren genoeg en er werd zo links en rechts een aantekening gemaakt. Alle nummers werden redelijk vlot op deze manier doorgespeeld en dat beloofde al heel veel spektakel. Het zag eruit als kneden met vette klei. Zo veel talent op dat podium. Er was al behoorlijk wat publiek aanwezig en gaandeweg werd het steeds drukker en rumoeriger. Het werd duidelijk dat Staps een ambivalent gevoel had, enerzijds licht geïrriteerd door zoveel omgevingsruis, anderzijds blij met zo'n grote opkomst. Hij vond een mooie balans en bleef meesterlijk de rust zelve.

Toen het orkest na de pauze terugkwam was het meteen raak. Het repertoire van de Skymasters bleek de beloofde pareltjes te bevatten en een uitstekende basis te bieden om al het aanwezige talent te laten schitteren. Staps dirigeerde subtiel en strak, maar liet ook regelmatig de vrije teugel. Zowat het hele orkest kwam aan de beurt voor een feature en de bandleden toverden in de spotlights de ene na de andere spetterende solo tevoorschijn. Het orkest ronkte, spetterde en schetterde dat het een lieve lust was. De ingetogen solo van Teus Nobel op bugel contrasteerde hier prachtig mee.

Het publiek raakte opgezweept en werd elk nummer nog enthousiaster. Er werd gejoeld, gejuicht en gestampt. En terecht, onvoorstelbaar wat dit gezelschap na slechts een korte repetitie wist neer te zetten. Maar misschien is dat ook wel het geheim achter dit concept. Het garandeert dat de spontaniteit, puurheid en passie die elk orkestlid meebrengt, er ook echt uit knalt. Er volgen nog vier van dit soort avonden, dus volg de agenda van Paradox en wees er snel bij. Het zal al tjokvol en dikke kans dat een groot deel daarvan vaste gasten worden van dit gezelschap.

Klik hier voor foto's van dit concert door Johan Pape.

Labels: ,

(Johan Pape, 9.2.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.