Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd Wadada Leo Smith - 'Rosa Parks: Pure Love' (TUM, 2019) Opname: 25 september 2016 / 24-25 mei 2017 November vorig jaar kreeg trompettist Wadada Leo Smith de UCLA Medal uitgereikt, de meest prestigieuze prijs die de befaamde Universiteit van Californië - Los Angeles ieder jaar uitreikt 'for extraordinary accomplishment that may be bestowed upon an individual'. Bekende musici als Herb Alpert, Plácido Domingo, Ella Fitzgerald en Quincy Jones gingen hem voor, net als burgerrechtactivisten James M. Lawson, Jr., Loretta Jones en Rep. John Lewis en politici als Madeleine Albright, Jimmy Carter, Bill Clinton, Kofi Annan en Ban Ki-moon. Gene Block zei bij die uitreiking over Smith: "When your work has been described as a 'cosmology' and a 'spiritual meditation about creation in the grand intergalactic sense', then the simple words 'musician' and 'composer' somehow seem far too limiting. Smith is a category-defying artist, both working within and transcending genres such as blues, jazz, experimental and classical." Het vorig jaar verschenen 'Rosa Parks: Pure Love' is wellicht wel het beste bewijs dat Block op het goede spoor zit. De strijd om gelijke rechten voor zwart en blank voert Smith al zijn hele leven - zie ook de vierdubbele cd 'Ten Freedom Summers' uit 2012, met daarop 19 composities uit de decennia daarvoor - maar dit oratorium, ter ere van de dame die zoveel betekende voor de burgerrechtenbeweging - "Who made the right move of resistance at the right time", aldus Smith - is zonder meer een kroon op zijn werk. Net als Anthony Braxton, met wie Smith veel samenwerkte, creëerde ook hij in de jaren 70 een eigen systeem van componeren: Ankhrasmation, waarin Smith improvisatie en compositie op geheel eigen wijze combineert, aangepast aan de specifieke eisen die jazz en blues stellen aan het metier van componeren. Alarmerend lange trompetklanken - Smith, Ted Daniel, Hugh Ragin en Graham Haynes (BlueTrumpet Quartet) = vergezeld gaand van bijzonder spannend slagwerk van Pheeroan akLaff zetten direct de toon in 'Prelude: Journey'. Strijkkwartet RedKoral zet aansluitend het geheel krachtig op scherp, dissonanten die passen bij de strijd. In het aansluitende 'Vision Dance 1: Resistance And Unity' laat Smith op indrukwekkende wijze horen dat hij in eerste plaats componist is en dan pas trompettist. Verstild klinkt 'The Montgomery Bus Boycott - 381 Days Of Fire', waarmee de actie van Parks een vervolg kreeg. We horen Min Xiao-Fen zowel zingen als spelen op de pipa, terwijl het RedKoral Quartet haar begeleidt. Als een eerbetoon aan Anthony Braxton, Leroy Jenkins en Steve McCall, met wie Smith lange tijd een kwartet vormde, verwerkte hij op dit album opnames van deze musici. Zo horen we in 'Vision Dance 2: Defiance, Justice And Liberation' Braxton op altsax, een stuk uit 'Composition 8D' van het album 'For Alto'. Zeer de moeite waard is ook het drieluik bestaande uit de liederen 'Change It!', 'The Truth' en 'No Fear', waarin we achtereenvolgens de duidelijk klassiek geschoolde zangeressen Karen Parks, Carmina Escobar en Xiao-Fen horen, het RedKoral Quartet en het zeer creatieve slagwerk van akLaff. In 'Vision Dance 3: Rosa’s Blue Lake' zorgen de blazers en de strijkers weer voor een harmonisch samenspel. 'Pure Love' heet het laatste lied, waarin Smith zijn visie geeft op de strijd: "Revenge and bitterness are the worst kind of hatred. They poison the soul", zingt Karen Parks. Opera vermengend met gospel. Het RedKoral Quartet begeleidt haar in diepe verstilling. Dan horen we in 'The Known World: Apartheid' Smith nog een keer solo met zijn kenmerkende scherpe geluid, waarop dit oratorium eindigt met het uitbundige 'Postlude: Victory'. Klik hier om een track van dit album te beluisteren: 'Rosa Parks: Mercy, Music For Double Quartet'. Labels: cd (Ben Taffijn, 18.2.20) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |