Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd's
Stephan Crump, Ingrid Laubrock & Cory Smythe - 'Channels' (Intakt, 2019)
Opname: 1 december 2017
Tom Rainey Trio - 'Combobulated' (Intakt, 2019)
Opname: 15 september 2017
Ingrid Laubrock & Aki Takase - 'Kasumi' (Intakt, 2019)
Opname: 15-16 september 2018

Drie albums bracht de inmiddels New Yorkse saxofoniste Ingrid Laubrock vorig jaar uit bij Intakt Records. Het toont haar veelzijdigheid en de positie die ze binnen de experimentele jazz inmiddels heeft verworven. Met bassist Stephan Crump en pianist Cory Smythe maakte ze eerder, in 2015 'Plantonic Finales'. Nu volgt 'Channels', met daarop opnamen van het Unerhört! Festival, december 2017, gehouden in de beroemde Rote Fabrik in Zürich. Een aparte bezetting, die van tenorsax, bas en piano. Het geeft dit uit vier delen bestaande album een bijzondere allure, waarbij vooral opvalt hoe prachtig de klanken samenvallen zonder dat dominante drumstel. Laubrock, geroemd om haar delicate en zangerige spel, tekent voor het melodieuze materiaal in 'Fluvium'. Smythe en Crump kleuren het verder in, in een stijl die vaak meer wegheeft van kamermuziek dan van jazz. En dan dat speels ritmische duo-moment van Laubrock en Crump, klinkend als een dans. Gaandeweg raakt de muziek in een stroomversnelling en valt Laubrock op met die voor haar zo kenmerkende ietwat stugge bewegingen. 'Benthos' start met een intieme, zeer beeldende solo van Crump, alsof hij een verhaal vertelt. Springende noten van de sopraansax volgen, naast klatergoud van de piano. En ook hier vinden we verderop bijna klassieke passages, prachtig van kleur. Aan het eind van dit stuk stapt Laubrock weer over naar tenorsax, waarmee ze een serie duistere getormenteerde klanken produceert. Een vleugje weemoed vinden we in 'Medium', in de kalme passages te midden van de turbulentie. Na een dwingend ritmische passage doet Crump ons uitgeleide met alweer zo'n prachtige bassolo. 'Prensence' vangt aan als een fragiel klankspel waarin de drie instrumenten nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn, om de luisteraar daarna weer mee te nemen in de onbestemde klankwereld van dit bijzondere trio.

Het Tom Rainey Trio, met naast de drummer en naamdrager Mary Halvorson op gitaar en Ingrid Laubrock op sax, bestaat inmiddels tien jaar en lanceerde dit jaar met 'Combobulated' het vierde album. En ook hier gaat het weer om liveopnames, gemaakt in Firehouse 12 in New Haven, Connecticut. Hier dus wel drums. Rainey legt direct in het lange titelstuk een slepend ritme neer, Halvorson trekt het door, Laubrock varieert erop. Een hecht klinkend trio, die tien jaar hoor je er onmiskenbaar in terug. Het is met name Halvorson die hier opvalt met een bijna esoterische klank, gecreëerd middels een serie effectpedalen. Samen met Rainey bouwt ze een verslavend ritme, waar Laubrock voorzichtig omheen beweegt. Als het stuk klaar lijkt, horen we Rainey nog heel zachtjes spelen. Wat een einde leek, blijkt een opmaat tot een opmerkelijk ingetogen solo, gevolgd door een duet met Halvorson, die uit haar gitaar bijzonder ijle, spacerock-achtige klanken ontfutselt. En dan is daar weer Laubrock met een serie onnavolgbare patronen op tenorsax. Een uitgesproken tumultueuze frase volgt, een wilde stroom aan klanken. 'Point Reyes' vormt een oase na al dat muzikale geweld. Terwijl Rainey hier zijn vilten stokken inzet, werken de dames aan een intrigerende geluidssculptuur, waarin de klanken van sax en gitaar op prachtige wijze samenvallen. Halvorson laat haar gitaar vervaarlijk janken op 'Fact', terwijl Rainey haar spel lardeert met krachtige roffels. Als Laubrock erbij komt belanden we in een partijtje onvervalste rock, van het stevige soort. Van uitzinnig naar subtiel, van de rock in 'Fact' naar de ingetogen bewegingen in 'Isn’t Mine'. Althans zo begint dit allengs ritmischer wordende stuk. Ook hier weer Halvorson en Laubrock met in elkaar verstrengelde klanken. Laubrock treffen we op haar best in 'Splays Itself', solo. Melodisch, maar ook dwars, schokkerig en weerbarstig. Ze beheerst haar instrument tot in de kleinste details.

Toen Ingrid Laubrock in 2016 door JazzFest Berlin werd gevraagd met wie ze een duet wilde doen, hoefde ze niet lang te na te denken: pianiste Aki Takase. Twee jaar na dit eerste treffen betrokken ze een studio en nu ligt er 'Kasumi'. In veertien relatief korte stukken horen we de twee in stemmige, over het algemeen melodische duetten. Laubrock regelmatig op sopraansax, haar klank soms nauwelijks te onderscheiden van die van de piano, zoals bijvoorbeeld in 'Brookish'. Prachtig is ook het beeldende en zeer innemende 'Harlekin'. We wanen ons in het circus, eerst harmonieus, dan heerlijk ontsporend. En dan Laubrock weer solo, dit keer zeer harmonieus en fragiel in 'Sunken Forest'. Partners deze twee, samen verstilde momenten creërend, harmonieus en tegelijkertijd vol spanning. Ze voelen elkaar aan, dagen elkaar uit, vaak met een luisterrijk resultaat. Al met al drie totaal verschillende albums, die alle drie een ander facet van deze veelzijdige saxofoniste belichten.

Het Tom Rainey Trio speelt op zondag 19 januari in De Singer, Rijkevorsel en op vrijdag 24 januari in Paradox, Tilburg.

Labels:

(Ben Taffijn, 18.1.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.